علیرضا حیدری: سایتی‌اف مارادونای کشتی بود و عموزاد سایتی‌اف کشتی ایران

به گزارش هفت ورزشی؛ علیرضا حیدری معتقد است هر انسانی آزاد است برای ادامه زندگی خودش تصمیم بگیرد اما همه چیز را باید سبک و سنگین کند. خبر کوتاه اما قابل تأمل بود؛ «امیررضا معصومی در آستانه سال نوی میلادی تصمیم خود را علنی کرد و با توافق صورت گرفته به تیم ملی کشتی آزاد آذربایجان پیوست. در ماه‌های اخیر فردین معصومی و پسرش تلاش زیادی کردند تا بتوانند رضایت علیرضا دبیر و فدراسیون ایران را جلب کنند و رضایتنامه این کشتی‌گیر سنگین وزن را بگیرند‌ اما رئیس فدراسیون کشتی تاکنون از مخالفت صریح خود با این انتقال خبر داده و بارها تاکید کرده که سعی دارد امیررضا را از این تصمیم پشیمان کند تا همچنان برای ایران کشتی بگیرد.» 

سن؛ بالای ۴۰ سال، گل؛ ۴۰ تا در سال؛ رونالدو رویاهای دیگران را زندگی می کند

برخی‌ها اعتقاد دارند امیررضا معصومی مرتکب اشتباه شده و نباید تابعیت خود را تغییر دهد و برخی دیگر به این کشتی‌گیر سنگین وزن و جوان حق می‌دهند برای رسیدن به مدال‌های رنگارنگ تصمیم جنجالی گرفته و به آذربایجان کوچ کند! در همین راستا با علیرضا حیدری قهرمان محبوب و سابق جهان و المپیک تماس گرفتیم. کشتی‌گیر پرافتخار ایران که در خارج از کشور حضور داشت، با رویی گشاده و از طریق واتساپ با ما همکلام شد.

بدون هیچ مقدمه‌ای می‌خواهیم نظر شما را درباره رسمی شدن خبر کوچ امیررضا معصومی به کشور آذربایجان بدانیم؟
هر کسی در این رابطه نظری دارد اما امیررضا معصومی کشتی‌گیر خوبی است که از قضا پدرش فردین هم کشتی‌گیر ملی و بزرگی بوده است. بنابراین تصمیمی گرفته و حتما همه جوانب را سنجیده‌اند.

قرارداد بین امیررضا معصومی و فدراسیون کشتی آذربایجان امضا شده اما گفته می‌شود فدراسیون کشتی کشورمان و علیرضا دبیر مخالف این جا‌به‌جایی هستند؟
اینکه من به عنوان یک ایرانی چه چیزی را دوست دارم یا فدراسیون چه تصمیمی می‌گیرد در مرحله بعدی است. مهم این است که امیررضا و پدرش به قول معروف بررسی‌های لازم را انجام داده باشند. اینکه مزیت، فرصت و تهدیدات این تصمیم را در نظر گرفته باشند. به هرحال امیررضا یک کشتی‌گیر جوان است و شاید تصمیمی هیجانی بگیرد ولی وقتی پدرش کنار معصومی ایستاده دیگر جای بحث زیادی باقی نمی‌ماند. شاید دوست داشته باشد زودتر به مدال جهانی و المپیک برسد.

 بعید است علیرضا دبیر و فدراسیون کشتی کشورمان رضایت دهند و در این صورت امیررضا معصومی ممکن است مسابقات جهانی 2027 و المپیک 2028 لس آنجلس را از دست بدهد؟
بله، امیررضا باید 3 سال منتظر بماند تا اتحادیه جهانی کشتی مجوز کشتی گرفتن او برای کشور آذربایجان را صادر کند. به هر حال او باید دو جدول کنار خود گذاشته و مزایا و معایب این تصمیم را در نظر گرفته و تصمیم نهایی را اتخاذ کند.

 شما جزو کشتی‌گیرانی بودید که خیلی زود و در جوانی به دوبنده تیم ملی بزرگسالان رسیده و حتی در اولین مسابقات جهانی بزرگسالان خود د رسال 1997 و شهر کراسنویارسک توانستید در وزن 85 کیلوگرم مدال برنز بگیرید. با مسابقات انتخابی هم به تیم ملی بزرگسالان راه پیدا کردید. حالا امیررضا معصومی …
آنقدر که مدال در ورزش ما اهمیت پیدا کرده که خود آن رشته و ورزش ماهیت‌اش را از دست داده است. الان که خوب به آن دوران فکر می‌کنم می‌بینم مهم کشتی‌هایی بود که گرفته‌ام، مبارزاتی که داشته‌ام و مدال شاید در مرحله بعدی قرار داشته باشد. الان که رقیبان قدیمی‌ام را می‌بینم از ته دل خوشحال شده و احترام زیادی به همه آنها می‌گذارم. شاید مردم و آنهایی که کشتی را به خاطر مدال‌هایش دوست داشته باشند مدال‌های علیرضا حیدری را ببینند اما خود من این شکلی به ماجرا نگاه نمی‌کنم. همین یکی دو روز پیش علیرضا دبیر با من تماس گرفت و …

 ( حرفش را قطع می‌کنیم) به خاطر امیررضا معصومی؟!
نه! مثل اینکه مشغول ساخت موزه کشتی است و از من خواست حداقل یکی از مدال‌هایم را در اختیار فدراسیون کشتی بگذارم. پرسید که مدال‌هایم کجاست و گفتم واقعا نمی‌دانم!

واقعا نمی‌دانید کجاست؟
فقط می‌دانم داخل یک مشما‌(!) در منزل مادرم است. علی دبیر حتی گفت که اگر منزل مادرت است بروم و بیاورم و صحبتی در این رابطه داشتیم. 

 یعنی مدال‌های جهانی و المپیک خود را داخل یک کمد شیک یا ویترین نچیدید؟!
(با خونسردی) نه! یک روزی آرزویم بود که در مسابقات کشوری مدال بگیرم. می‌دویدم و نذر می‌کردم به مدال برسم اما بعدها به این نتیجه رسیدم مهم مسیری است که طی کردم و نه مدال‌های من! باور نمی‌کنید یک زمانی یک گرمکن معمولی و ساده از تیم ملی نوجوانان داشتم که در مدرسه می‌پوشیدم و بچه‌های مدرسه هم به چشم دیگری به من نگاه می‌کردند و کیف می‌کردم اما بزرگ‌تر که شدم تغییر کردم.

من عاشق خود کشتی بوده و هستم و نه مدال و حالا هم فکر می‌کنم همه مدال‌هایم در زیر‌زمین خانه مادرم باشد همانطور که احکام قهرمانی‌ام آنجاست. جالب می‌شود بدانید حکم قهرمانی‌ام را که رافا مارتینتی رئیس سابق کشتی دنیا امضا کرده بود را موش در زیر زمین خانه مادرم خورده است! (‌می‌خندد و ادامه می‌دهد) آن حکم قهرمانی و مدال‌ها به ثبت رسیده اما در حال حاضر فکر می‌کنم اهمیت خود کشتی‌هایم بیشتر از آن بوده است. شاید اگر از رسول خادم یا علیرضا دبیر هم بپرسید الان ندانند همه مدال‌های آنها کجاست؟!

 شاید یکی از دلایل این تصمیم امیررضا معصومی به آخرین کشتی او با امیرحسین زارع برگردد. معصومی معتقد بود داوران حقش را جلوی رقیب اصلی خورده‌اند و…
همه در کشتی اشتباه می‌کنند. همانطور که کشتی‌گیر اشتباه می‌کند و پوئن می‌دهد، داور هم ممکن است اشتباه کند. آن لحظه ممکن است حال شما بد شود اما به فرض محال داوری هم مغرضانه باشد باید بایستید و مبارزه کنید. باید حق خود را روی تشک کشتی بگیرید. 

 با خود امیررضا معصومی هم در این مدت صحبتی داشته‌اید؟
با فردین پدرش صحبت کوتاهی داشته و به او گفتم امیررضا برگردد. با این حال معتقدم هر انسانی آزاد و مختار است برای آینده‌اش تصمیم بگیرد و نباید کسی را تحت فشار گذاشت.

 اگر بخواهید به عنوان یک قهرمان ملی و کشتی‌گیر سابق، توصیه‌ای به خود امیررضا معصومی یا حتی علیرضا دبیر داشته باشید؟
خیلی دوست ندارم به این موضوع ورود کنم اما اگر علیرضا دبیر هم امضا کند باز باید به مقامات بالادست خود جوابگو باشد. همه چیز دست رئیس فدراسیون نیست که با یک امضا همه چیز تمام شود. از امیررضا هم می‌خواهم به 5 سال بعد، 10 سال بعد و حتی 20 سال آینده فکر کند و بعد تصمیم بگیرد. باید خوب فکر کند و ببیند حاصل این تصمیم در 20 سال آینده چه خواهد شد؟

 خیلی‌ها بر این باور هستند در صورت صدور مجوز معصومی برای کشور آذربایجان، فینال المپیک 2028 لس‌آنجلس را دو ایرانی برگزار خواهند کرد. امیررضا معصومی برابر امیرحسین زارع قرار می‌گیرد. شما با این نظر موافق هستید؟
یک سیب را که بالا می‌اندازید چندبار چرخ می‌خورد. از الان نمی‌توان گفت که این دو به فینال سنگین وزن المپیک می‌رسند و این پیش‌بینی‌ها در ورزش کشتی منطقی نیست.

 از این بحث که بگذریم، علیرضا حیدری در همه این سال‌ها طرفدار سبک کشتی کدام کشتی‌گیر خارجی بوده است؟
بدون شک بووایسار سایتی‌اف روسی کشتی‌گیر مورد علاقه‌ام بود. سایتی‌اف مارادونای کشتی بود که خیلی زود از دنیا رفت و واقعا از شنیدن خبر درگذشت او متأسف شدم. سایتی‌اف کشتی نمی‌گرفت بلکه روی تشک کشتی هنرنمایی می‌کرد، می‌رقصید و بی‌واهمه کشتی می‌گرفت. فرقی نمی‌کرد فینال المپیک باشد یا انتخابی روسیه و خیلی خونسرد و هنرمندانه حتی حریفانش را به سخره می‌گرفت.

 کشتی‌گیر ایرانی هم داشتیم که شما را یاد بووایسار سایتی‌اف بیندازد؟
در حال حاضر رحمان عموزاد که کشتی‌اش ایراداتی هم دارد شبیه سایتی‌اف کشتی می‌گیرد. رحمان هم شجاعانه و بدون ترس روی تشک می‌رقصد و حریفانش را مسخره می‌کند و برنده می‌شود. سبک کشتی رحمان عموزاد دیدنی و هیجان‌انگیز است و خود من دوست داشتم اگر زمان به عقب برمی‌گشت مثل سایتی‌اف کشتی می‌گرفتم.

 البته شما هم یک کشتی‌گیر هجومی و پرمدال بودید؟
منظور من کشتی گرفتن برای تماشاچیان است. الان که خودم تماشاچی کشتی هستم خیلی کشتی را متفاوت می‌بینم. زمان به عقب برنمی‌گردد اما اگر می‌شد دوست داشتم بهترین ورژن علیرضا حیدری را به نمایش بگذارم. کشتی یک هنر است که امثال سایتی‌اف از آن بهره‌مند بودند.