حمله مجید افلاکی به علیرضا دبیر؛ نصف آزادی به کشتی رسیده

به گزارش هفت ورزشی، تیم ملی تکواندو پسران پس از درخشش در مسابقات جهانی ووشوی چین، با کسب یک طلا، یک نقره و یک برنز، پس از هشت سال دوباره عنوان نایب‌قهرمانی جهان را برای ایران به ارمغان آورد.

با این حال، مجید افلاکی، سرمربی تیم، ضمن ابراز رضایت از عملکرد شاگردانش، از نگاه انتقادی و بعضاً مغرضانه برخی مربیان و کارشناسان و همچنین کم‌توجهی مسئولان وزارت ورزش نسبت به موفقیت‌های تیم گلایه کرد.

  آقای افلاکی تیم ملی پس از کسب نایب‌قهرمانی به تهران بازگشت از سفر برایمان بگویید.

خلاصه بازی تراکتور ۱ – الشرطه ۰

بله خدا رو شکر پس از چندین ماه اردوی تمرینی راهی چین شدیم و در نهایت موفق شدیم سه مدال طلا، نقره و برنز کسب کنیم. البته که دوستان مدعی از شب گذشته سهم‌خواهی را شروع کرده‌اند.

  سهم‌خواهی از چه بابت؟

حالا که نایب‌قهرمان دنیا شده‌ایم، دوستان می‌گویند که این تیم اعزامی به مسابقات جهانی چین برای من بوده. یعنی صاحب تیم درآمده‌اند. ظاهراً گفته‌اند که تمام تمرینات و ایده‌ها برای آنها بوده. ما هم می‌گوییم باشد، شما بروسلی ما نقی معمولی! من دوست ندارم از بیرون تکواندو به ما نگاه کنند و بگویند که قهرمانان تکواندو به جان هم افتاده‌اند.

  شما از نتایج رقم خورد در مسابقات جهانی چین راضی هستید؟

آنچه که من مدنظرم بود در جهانی چین رخ نداد اما از بازیکنانم راضی هستم. البته ۲ تا ۳ نفر از بازیکنان ما در جهانی چین رکب خوردند. مثلاً رزمیان تجربه اولش بود و به این اندازه میدان ندیده بود، او تازه‌کار است و شک نکنید در آینده از این بازیکنان حرف‌های زیادی خواهید شنید. البته ما بهتر از رزمیان در این وزن در ایران نداریم.

  شکست دو المپین تکواندو خیلی شوک به تکواندو مردان داد، دلیل ناکامی سلیمی و برخورداری چه بود؟ آیا دست بازیکنان برای حریفانشان در دنیا رو شده است؟

ای‌کاش آرین سلیمی روز اول مسابقات بازی نداشت. خیلی بار سنگینی روی دوش او بود. به‌هرحال مدال‌آور المپیک است و انتظارها از او و برخورداری زیاد است. البته الان ما در جایی ایستاده‌ایم که پس از هشت سال با همین نفرات نایب‌قهرمان دنیا شده‌ایم. بعد از ۱۰ سال طلسم‌شکنی کردیم و طلای جهان را به دست آوردیم.با تمام این موفقیت‌ها تکواندو بچه‌سرراهی است اما زمان المپیک مسئولان ورزش از ما انتظار کسب مدال دارند. ما راهی جهانی شدیم و در پایان هم نایب‌قهرمان شدیم. چرا دوستان منتقد جهانی تکواندو را با مسابقات جام فجر و جام فجیره مقایسه می‌کنند.

  بحث ما مقایسه نیست. هر رویدادی سطح فنی خودش را دارد، به‌هرحال رشته‌ای که در المپیک مدال طلا و نقره کسب می‌کند، انتظارها این طور است که در جهانی هم موفق باشید.

ما موفق نبودیم؟ نایب‌قهرمان دنیا شدیم. می‌توانستیم نتایج بهتری را کسب کنیم اما یک سری شرایط مهیا نیست که بتوانیم موفق شویم. قبل از مسابقات جهانی اجلاس برگزار شد، ۱۸۰ کشور در این اجلاس حضور داشتند و در مسابقات جهانی نیز ۱۷۹ کشور شرکت کرده بودند. به‌غیراز کره جنوبی که دو طلا گرفت. مابقی مدال‌ها بین ۲۸ کشور تقسیم شد. خوب این نشان می‌دهد که چقدر سطح فنی مسابقات بالا است. ضمن اینکه آن‌قدر کیفیت مسابقات بالا بود، هر روز یک وزن برگزار شد. در پایان شاهد بودیم، تمام مدال‌آوران المپیک و جهان باختند و از گردونه رقابت‌ها حذف شدند. تنها المپین‌های ما نبودند که حذف شدند.

  چه شرایطی باید برای موفقیت شما فراهم می‌شد که نشد!

من برای اینکه یک مربی اضافی با تیم ببرم به پنجاه نفر باید جواب پس بدهم اما کشتی با لشکری از مربیان به تمام مسابقات اعزام می‌شود. چرا آن‌قدر باید تفاوت بین ما دو فدراسیون باشد؟ اگر ملاک حمایت از فدراسیون‌ها مدال المپیک است، خوب تکواندو در المپیک پاریس چهار مدال گرفت و بالاتر از تمام فدراسیون‌ها ایستاد. پس چرا آن‌قدر در بحث حمایت فرق بین کشتی و تکواندو است.

  شما در اعزام به جهانی کمبود مربی داشتید؟ اما تصاویر منتشر شده نشان می‌دهد، چندین مربی کنار تیم بود (پنج مربی در کادر فنی) و ظاهراً در اعزام مربیان مشکلی وجود نداشته، این موضوع را قبول دارید؟

حجی زواره به‌عنوان رئیس هیئت موفق و مربی کنار تیم بود، تاجیک و دکتر یوسفی هم مربیان تیم بودند اما کشتی را نگاه کنید. همیشه با لشکر به مسابقات اعزام می‌شود. چون ماجرای کشتی چیز دیگری است.

  کشتی آزاد و فرنگی هرکدام مجزا مسابقه می‌دهند و برای همین تعداد مربیان اعزامی زیاد است، از بحث خارج نشویم، تکواندو هم بودجه خوبی دارد و هم منبع درآمد خوبی دارد، پس بعید به نظر می‌رسد، مشکلات خاصی داشته باشد.

اصلی‌ترین مشکل ما نداشتن هوگوی الکترونیکی استاندارد است. ما از هوگوهای تولید داخل استفاده می‌کنیم که خیلی با خارجی‌ها تفاوت دارد. متأسفانه تحریم‌ها اجازه نمی‌دهد از این هوگوهای خارجی بخریم و این شرایط را برای تمرین‌کردن برای ملی‌پوشان سخت کرده است.

  آیا در سفرهایی که اعزام می‌شوید، نمی‌توانید در هر سفر یک هوگو تهیه کنید و همراه تیم به تهران بیاوریم؟

می‌توانیم بخریم، اما احتمالاً در بحث سرویس‌دهی بعدی با مشکل روبرو می‌شویم. کمیته ملی المپیک و وزارت ورزش ۱۰ میلیارد تومان به ما بدهند، فردا هوگوها را وارد می‌کنیم. قول می‌دهیم از این هوگوها مراقبت کنیم و فقط در اردوها استفاده کنیم و بعد از آن بدون شک در المپیک بعدی جواب این تلاشمان را با مدال می‌گیریم.

  این پیشنهاد را به مسئولان ورزش داده‌اید؟

بارها گفته‌ایم. بچه‌های ما مشکل تمرین با هوگوهای استاندارد را دارند. ما اصلاً نمی‌دانیم که با این هوگوهای جدید چطور باید مبارزه کنیم که بتوانیم امتیاز بگیریم. چون تحریم هستیم در داخل از این هوگوهای استاندارد نداریم. باید داشته باشیم تا بچه‌ها در تمرین نوع ضربه‌زدن و امتیاز گرفتن را یاد بگیرند اما متأسفانه این امکانات را نداریم. دنیا، دنیای تکنولوژی است، ما کجای این تکنولوژی هستیم؟

  درخواست شما با واکنشی از سوی مسئولان ورزش هم روبرو بود؟

ما نایب‌قهرمان دنیا شدیم، کسی به استقبال تیم ملی نیامد. اختلافاتی که بین فدراسیون تکواندو و وزارت ورزش وجود دارد، گریبان تیم ملی را گرفته است. کشتی سومی هم بگیرد دوستان به فرودگاه می‌روند اما برای نایب‌قهرمانی تکواندو پس از هشت سال کسی به استقبال ما نیامد. کشتی برای بازاری‌ها و مجلسی‌ها است، اما تکواندو بچه‌سرراهی است.

  قبول کنید، موفقیت‌های دو سال اخیر تکواندو، انتظارها را از شما بالا برده است، شکست المپین‌ها یک مقدار برای جامعه ورزش قابل‌قبول نیست، آیا با این موضوع موافق هستید؟

اول اینکه باید بگویم غیر از ما سایر قهرمانان المپیک و جهان از کشورهای دیگر در چین باختند و حذف شدند. در مورد بالا بودن انتظارها از تیم ملی تکواندو باید حرف شما را قبول کنم. وقتی ما در دوره جدید مدیریت آمدیم، قهرمان جام جهانی شدیم، بعد از ۱۲ سال قهرمان آسیا شدیم، در المپیک که گل طلایی زدیم اما حالا که نایب‌قهرمان جهان شدیم آن هم پس از هشت سال، سر نیزها را به سمت ما گرفته‌اند. نمی‌دانم چرا آن‌قدر نایب‌قهرمانی در دنیا برای برخی‌ها کوچک است. برخی مغرضانه شروع کرده‌اند به تخریب‌کردن نتایج، اما باید این طور بگویم اگر قرار است این طور تخریب شویم، فایده ندارد. من هم می‌روم آن طرف دنیا زندگی می‌کنم. علی تاجیک راهی تونس شده، ماهی پنج هزار دلار می‌گیرد. من هم می‌روم ده‌هزار دلار می‌گیرم. اصلاً نه می‌روم پنج هزار دلار ماهیانه می‌گیرم و زندگی می‌کنم، نه اینکه با تمام این فشارها ۵۶ میلیون حقوق بگیرم و از خودی تا نخودی کنایه بشنوم.

  حاشیه عجیبی در مسابقات جهانی چین، گریبان شما و هادی ساعی رئیس فدراسیون را گرفت، موضوع فیلمی بود که صدای شما پخش شد و فریاد می‌زدید که حاج موسایی از روی زمین بلند نشو، ماجرا چه بود؟

به نظر شما عقل سلیم می‌گوید که وسط آن جمعیت و دوربین‌ها من فریاد بزنم که حاجی موسایی خودش را به زمین بزند و نشان دهد مصدوم شده؟ اتفاقاً در آن شرایط کارت مربی بازیکن حریف سوخته بود، حاجی موسایی از لحاظ امتیاز حتی از حریف خود جلو بود.زمانی که مشت به گردن حاجی موسایی برخورد کرد، من دیدم که او شرایط عادی ندارد نگران او بودم. حتی هادی ساعی هم نگران این بچه بود و برای همین فریاد می‌زدیم که از روی زمین بلند نشود که خدایی نکرده اتفاق بدتری برای او رخ ندهد.ما اجازه واردشدن به شیاپ چانگ را نداشتیم و نگران بودیم. وقتی پزشکان مسابقات بالای سر او رفتند، خیالمان راحت شد. حتی تأییدنامه پزشکان موجود است که تأیید کرده‌اند حاجی موسایی مصدوم شده. فیلم مسابقات را داریم، حاجی موسایی را با برانکارد به بیرون زمین بردند و در نهایت مصدومیت او تأیید شد.  پس شما معتقدید که برخی‌ها به دنبال جنجال‌سازی هستند؟بله، نمی‌خواهم فکرم را مشغول یک سری آدم‌ها کنم. برخی مصاحبه کرده‌اند که این تیم، تیم من بوده. باشد این تیم شما، اصلاً شما بروسلی! الان معلوم است که چه کسانی برای تیم از جان‌مایه می‌گذارند و چه کسانی از المپین‌ها برای تمرین خصوصی ماهیانه ۱۵ میلیون پول می‌گیرند.

  صحبت‌های پایانی شما را می‌شنویم

من از پسران راضی هستم. باخت المپین‌ها را می‌توانم حادثه، اتفاق، رکب‌خوردن بنامم، من تمام این ماجراها را به فال نیک می‌گیرم. ما نایب‌قهرمان دنیا شدیم. اگر در آینده باشم اتفاقات خوبی رقم خواهد خورد. این چند بازی را هم پیش می‌رویم.بعد از آن هرکسی بخواهد با من کار کند، باید بیایید بنشینیم و هر چیزی نیاز داریم را مهیا کند. در غیر از این صورت نمی‌توانیم با این شرایط کار کنیم. تکواندو در المپیک پاریس افتخارآفرینی کرد. با چهار سهمیه چهار مدال کسب کرد، اما نصف استادیوم آزادی را به کشتی داده‌اند، پس سهم تکواندو بااین‌همه افتخارآفرینی چه می‌شود.

منبع: فارس