قهرمان فرمول یک کیست؟ نوریس عزیز کرده مک لارن یا پیاستری؟ هرگز از فرشتاپن غافل نشوید…
به گزارش هفتورزشی، مکلارن در آستانه بزرگترین موفقیت یک دهه اخیر، به همان اندازه خطر تاریخیترین خودزنی فرمول یک را نیز پیشِ رو دارد.
مکلارن در آستانه بزرگترین موفقیت خود در سالهای اخیر قرار دارد؛ رخدادی که از زمان قهرمانی لوئیس همیلتون با این تیم بریتانیایی در سال ۲۰۰۸ بیسابقه است.
اما در عین حال، آنها بر لبه پرتگاهی ایستادهاند که ممکن است به شرمآورترین گل به خودی در تاریخ فرمول یک تبدیل شود.
اگر مکس ورشتاپن در فینال مسابقات ابوظبی این یکشنبه قهرمان جهان شود ــ در حالی که پس از گرندپری هلند در آخرین روز ماه اوت، ۱۰۴ امتیاز از صدر عقب بود ــ چهرههای مکلارن نه نارنجی، بلکه از خجالت سرخ خواهد شد.
از مسابقه زاندفورت به بعد، داستان مکلارن مجموعهای از خطاها و لغزشها بوده که آنها را به این لحظه سرنوشتسازِ درِ کشویی رسانده است. شیفتگی آندرهآ استلا، رئیس تیم، به قوانین پاپایا، مانترای مهربانانه و همدلانه کار تیمی ــ نقشی مخرب در وضعیت کنونی داشته است. نیاز تقریباً وسواسگونه استلا به اینکه همه چیز در خدمت تیم باشد، آنها را در گرههایی پیچیده گرفتار کرده است.
چرا، برای مثال، در ایتالیا دستور دادند اسکار پیاسْتری جای خود را به لندو نوریس بدهد، صرفاً به این دلیل که پیتاستاپ نوریس خراب شده بود؟ مگر چنین اتفاقاتی جزئی از ذات مسابقه نیست که باید پذیرفته شود؟ این تصمیم باعث شد نوریس در مکزیک و برزیل با هو کردن تماشاگران روبهرو شود؛ تماشاگرانی که معتقد بودند رشتهها به نفع او و علیه همتیمی استرالیاییاش کشیده میشود.
سپس، در حرکتی متناقض، اعلام شد که نوریس به دلیل برخورد سهوی با پیاسْتری در سنگاپور با «پیامدهایی» روبهرو خواهد شد. اما صفحه پس از آن پاک شد، زیرا پیاسْتری نیز در اسپرینت ریس آستین ناخواسته با نوریس برخورد کرد. هیچیک از این برخوردها، به معنای واقعی کلمه «تصادف»، شایسته سرزنش نبود. اما قوانین پاپایا همچون طنابی به دور گردن مکلارن پیچیده شد. و گرچه نیت استلا خیر است، این فلسفه در عمل تیم را محدود کرده است؛ حتی اگر بسیاری از هواداران در مکزیک، برزیل و حتی در زادگاه پیاسْتری معتقد باشند این قوانین ناخودآگاه به نفع نوریس اعمال میشود. طعنهآمیز است، زیرا ادعای اصلی این قوانین «رفتار برابر» است.
در تحلیل نهایی، برای فتح عنوان قهرمانی رانندگان باید بیرحم بود. یکی از مدیران سابق تیم که چندین قهرمان جهان را در کارنامه دارد، هفته گذشته به من گفت: «مطمئنترین راه برای کسب قهرمانی، داشتن یک راننده شماره یک مشخص و یک همراهِ مطیع در کنارش است.»
بخشی از مشکل مکلارن همینجاست: دو رانندهشان تقریباً همسطحاند. برخی نوریس را سریعتر میدانند؛ برخی پیاسْتری را انتخاب بلندمدتِ بهتر میشمارند، با وجود لرزشهای اخیرش.
هر دو راننده با شانس قهرمانی وارد ابوظبی میشوند. نوریس در صدر است؛ پیاسْتری ۱۶ امتیاز عقب، اما هرگز نباید او را کنار گذاشت. او در قطر فوقالعاده بود: پولپوزیشن اسپرینت، پیروزی در اسپرینت، پولپوزیشن مسابقه اصلی، و بیتردید اگر استراتژی فاجعهبار تیم در زمانی که پیشتاز بود رخ نمیداد، پیروزی اصلی را نیز بهدست میآورد. تصور کنید چقدر خشمگین بوده است.
و اکنون ورشتاپن تنها ۱۲ امتیاز عقب است و بدون فشار؛ یک شکارچیِ رها که فرصتهایی را چنگ میزند که حتی رؤیایشان را هم نمیدید. ورشتاپن راننده فصل است، شاید هر فصلی، و چیزی برای از دست دادن ندارد. جورج راسل شاید دومین راننده برتر باشد، اما مرسدس او را وارد کورس قهرمانی نکرده و هنوز معلوم نیست تحت فشار عنوان جهانی چگونه خواهد بود.
حال سؤال بزرگ مطرح میشود: اگر ورشتاپن در ابوظبی پیشتاز باشد و پیاسْتری سوم، نوریس چهارم چه؟
در این سناریو، ورشتاپن قهرمان میشود و نوریس برای قهرمانی باید حداقل سوم شود. اما اگر مکلارن تصمیم بگیرد رانندهها را جابهجا نکند، چون این یعنی از پیاسْتری بخواهد آخرین شانس بسیار فنی و کمرنگ خود برای قهرمانی را رها کند، چه خواهد شد؟
در پایان ناچار خواهند بود جابهجایی را انجام دهند، و نوریس برنده عنوان جهانی خواهد شد. لرزشهای اخیر مکلارن نگرانکنندهاند. دیسکوآلیفای شدن از گرندپری لاسوگاس به دلیل ارتفاع غیرقانونی کف خودرو، هرچند در حد چند صدم میلیمتر، ریسکی بود که فشار ورشتاپن آنها را به سویش هل داد. یا اشتباه نابخشودنی در قطر، وقتی برخلاف تمام رقبا از فرصت پیتاستاپ رایگان در دوره خودرو ایمنی استفاده نکردند؛ بدترین خطای تاکتیکی سالهای اخیر. اکنون، ابوظبی و نیاز به ذهنهای آرام. مکلارن که از ماه اکتبر قهرمانی دوم پیاپی سازندگان را جشن گرفته، اکنون آزمون واقعی خود را پیش رو دارد. نوریس از نظر امتیازی در بهترین وضعیت است، اما مضطرب به نظر میرسد. پیاستری دوباره فرم گرفته، اما با اختلاف ۱۶ امتیازی، به اتفاقات زیادی نیاز دارد. ورشتاپن، مزاحمِ بزرگ، حال و هوای مسابقه را تعیین میکند و این موضوع نگرانکننده است.
بدون دیدگاه