علیرضا منصوریان در تیم ملی ایران دوران درخشانی داشت.
به گزارش هفت ورزشی، علیرضا منصوریان متولد ۱۱ آذر ۱۳۵۰ در تهران است. او فوتبال را به شکل رسمی از سال ۱۳۶۶ در تیم بنیاد شهید تهران آغاز کرد و با پیوستن به فجر سپاه برای گذراندن خدمت سربازی، مسیر حرفهای خود را ادامه داد و خیلی زود به چشم مربیان آمد.

پس از پایان خدمت، منصوریان در سال ۱۳۷۲ به تیم تازه تاسیس پارس خودرو پیوست و سپس در سالهای بعد برای باشگاههایی چون استقلال تهران، اشکودا یونان، آپولون اسمیرنیس و سن پائولی بازی کرد. او با استقلال در ۲۷ خرداد ۱۳۸۷ و پس از قهرمانی در جام حذفی از فوتبال خداحافظی کرد. از همان سال لقب «علی منصور» میان هواداران استقلال برای او ماندگار شد.
منصوریان در تیم ملی ایران دوران درخشانی داشت. او در جام جهانی ۱۹۹۸ فرانسه، جام ملتهای آسیا ۱۹۹۶ و بازیهای آسیایی ۱۹۹۸ حضور یافت و همراه تیم ملی به مقام سوم آسیا و مدال طلای بازیهای آسیایی رسید.

پس از پایان دوران بازی، با حکم علی فتحاللهزاده به عنوان رئیس آکادمی باشگاه استقلال انتخاب شد. پس از مدتی، ماجرای بازی تیم زنان استقلال زیر نظر آکادمی، به جریمه نقدی و توبیخ او انجامید و به دنبال آن تیم زنان استقلال منحل شد.
در خرداد ۱۳۹۵ او سرمربی استقلال شد اما در شهریور ۹۶ از سمت خود استعفا داد. در همین دوره بود که استقلال رکورد سنگینترین شکست تیمهای ایرانی در آسیا را با باخت ۶ بر ۱ مقابل العین ثبت کرد.
منصوریان در جام ملتهای آسیا ۲۰۱۱ دستیار افشین قطبی بود و بعد از جدایی او، برای مدتی سرمربی موقت تیم ملی شد. در آن دوره با پیروزی ۱ بر ۰ مقابل روسیه، یک برد مهم برای تیم ملی رقم زد. او همچنین سرمربی تیم امید ایران در بازیهای مقدماتی المپیک ۲۰۱۲ بود. اشتباه در بازی دادن به بازیکن دو اخطاره مقابل عراق، منجر به حذف تیم از مسابقات شد.
به عنوان بازیکن در استقلال
به عنوان سرمربی
منصوریان در یک خانواده ۶ نفره بزرگ شد. او یک برادر و دو خواهر دارد. پدرش یدالله منصوریان در فروردین ۹۹ بر اثر سکته قلبی از دنیا رفت.

او با خانم صادقیانی ازدواج کرده و یک پسر به نام امیر دارد. منصوریان همیشه فردی خانوادهدوست بوده و چه در دوران مجردی و چه پس از ازدواج، بخش زیادی از وقت خود را در خانه سپری کرده است.


بدون دیدگاه