بیوگرافی مریم خسروانی دختر کشتی ایران; مسابقه‌ای که با قرص و اراده بردم!
مریم خسروانی نمونه‌ای از بانوان ورزشکار ایرانی است که با وجود کمبود حمایت‌ها، با اراده، انضباط و عشق به ورزش مسیر قهرمانی را ادامه می‌دهد.
گفت‌وگوی اختصاصی هفت صبح ورزشی با «مریم خسروانی»
مریم خسروانی یکی از بانوان ورزشکار پرتلاش کشورمان است که در رشته‌های رزمی، به‌ویژه جودو، کشتی کلاسیک و کی‌وان ، افتخارات متعددی را برای ایران کسب کرده است.
مریم خسروانی متولد ۷ بهمن ۱۳۷۶ و اهل شهرری (دولت‌آباد) است. پدربزرگ پدرش اصالتاً بختیاری شیرازی بوده و خود را نماینده نسل جدید بانوان رزمی‌کار ایران می‌داند.
شروع ورزش از کودکی
مریم خسروانی درباره آغاز مسیر ورزشی خود گفت:
«از سن خیلی پایین، مادرم ما را در کلاس‌های ورزشی و هنری ثبت‌نام می‌کرد. از حدود ۱۰ یا ۱۱ سالگی با تکواندو شروع کردم، اما خیلی زود به جودو و کشتی روی آوردم. از همان زمان، بدنسازی هم بخشی از برنامه تمریناتم شد و هنوز هم هست.»
به گفته او، علاقه‌اش به ورزش از محیط خانوادگی‌اش سرچشمه گرفته است:
«خانواده‌ام همه ورزشکار بودند. مادر و برادرم همیشه بزرگ‌ترین مشوق و حامی من و خواهرم بودند و هر دو مسیر ورزش حرفه‌ای را با حمایت آن‌ها ادامه دادیم.»
تحصیل در رشته زیست‌شناسی و چالش‌های دوران دانشجویی
او درباره تحصیلات خود گفت:
«کارشناسی دبیری زیست دارم و هماهنگ کردن درس با ورزش حرفه‌ای برایم خیلی سخت بود. متأسفانه اساتید نه‌تنها حمایتی نمی‌کردند، بلکه حتی با داشتن نامه رسمی از فدراسیون برای حضور در اردوها، من را از کلاس حذف می‌کردند. آن پنج سال برایم واقعاً سخت گذشت.»
او امیدوار است روزی فرهنگ حمایت از قهرمانان در دانشگاه‌ها نهادینه شود:
«دانشجویان ورزشکار نباید دغدغه حذف شدن از درس را داشته باشند. متأسفانه به‌خاطر همین فشارها، در ترم‌های آخر مدتی ورزش حرفه‌ای را کنار گذاشتم.»
افتخارات ملی و بین‌المللی
مریم خسروانی تاکنون موفق به کسب عناوین استانی تا کشوری در جودو و کشتی کلاسیک شده است.
او همچنین در سال‌های ۲۰۲۴ و ۲۰۲۵ میلادی در مسابقات بین‌المللی ارمنستان در رشته کی‌وان و MMA به مدال‌های ارزشمند بین‌المللی و جهانی دست یافته است.
به گفته او:
«یکی دیگر از افتخاراتم، کسب مدرک داوری جودو است و در آینده قصد دارم در رشته‌های جوجیتسو و اینتگرال هم برای داوری اقدام کنم.»
مسابقه‌ای که با قرص و اراده بردم!
در آخرین مسابقه‌ام شرایط روحی بسیار سختی داشتم. پزشک برایم داروی اعصاب تجویز کرده بود که خواب‌آور بود و بدنم را کرخت می‌کرد؛ چیزی کاملاً متضاد با ورزش حرفه‌ای. بااین‌حال مسابقه دادم و با لطف خدا توانستم مدال و کمربند طلایی بگیرم. اما متأسفانه چند روز بعد اتفاقات ناخوشایندی افتاد که شادی آن برد را از من گرفت. با این حال آن رقابت سخت‌ترین و تأثیرگذارترین مسابقه عمرم بود.
تعادل بین کار، درس و ورزش
خسروانی درباره بزرگ‌ترین چالش مسیرش گفت:
«هماهنگ کردن ورزش حرفه‌ای با کار و تحصیل واقعاً دشوار بود، اما در عین حال حس قدرت و استقلال عجیبی به من می‌داد. یاد گرفتم هیچ مانعی نباید باعث توقفم شود.»
الگوها و ارزش‌های ورزشی
وقتی نوجوان‌تر بودم از هلن مارولیس، کشتی‌گیر معروف، تأثیر زیادی گرفتم. اما امروز بیش از هر چیز، کسانی را تحسین می‌کنم که در کنار قهرمانی، درس اخلاق و پهلوانی هم به ما آموختند.
پیام به دختران ورزشکار ایران
اگر واقعاً هدف‌تان قهرمانی است، هیچ‌وقت ناامید نشوید. اگر ده بار زمین خوردید، یازده بار بلند شوید، اما این‌بار قوی‌تر. سلامت و جدی بگیرید، چون ورزش بدون سلامت معنا ندارد.
مربی‌گری
در پایان درباره آینده کاری خود گفت:
شغل اصلی‌ام ارتباطی با ورزش ندارد، اما مدرک مربی‌گری بدنسازی گرید ۳ دارم و در سمینارهای مختلف فدراسیون شرکت کرده‌ام.
بدون دیدگاه