بیوگرافی مهدی مهدوی‌کیا موشک فوتبال ایران
موشک فوتبال ایران کیست؟
به گزارش هفت صبح ورزشی، مهدی مهدوی‌کیا (زادهٔ ۲ مرداد ۱۳۵۶) بازیکن بازنشسته و مربی فوتبال اهل ایران است.
او در سال ۲۰۰۳ از سوی کنفدراسیون فوتبال آسیا به عنوان بازیکن سال آسیا شناخته شد و هم‌اکنون سرمربی باشگاه الجزیره الحمراء در لیگ دسته اول امارات است.
مهدوی‌کیا در فصل‌های ۲۰۰۲–۲۰۰۳ و ۲۰۰۳–۲۰۰۴ از سوی هواداران هامبورگ به عنوان بهترین بازیکن این تیم انتخاب شد. هواداران هامبورگ به او لقب «موشک ایرانی» داده بودند. همچنین، یک بار از سوی نشریه «کیکر» عنوان بهترین بال راست بوندس‌لیگا را به دست آورد. از دیگر افتخارات او، حضور در لیست تیم منتخب قرن هامبورگ در جشن ۱۲۵ سالگی این باشگاه است.
مهدوی‌کیا در ۱۵ اردیبهشت ۱۳۹۲ و در فینال جام حذفی پس از شکست پرسپولیس مقابل سپاهان، از فوتبال خداحافظی کرد. از او به عنوان موفق‌ترین لژیونر ایرانی یاد می‌شود.
ازدواج مهدی مهدوی‌کیا
سال ۱۳۷۶ در ۲۰ سالگی با دختری به نام سپیده قنبری ازدواج کرده که حاصل این ازدواج داشتن دختری به نام عسل متولد ۱۳۷۸ می باشد.
فوتبال ملی
مهدوی‌کیا در دوران ورزشی خود یکی از بازیکنان مؤثر تیم ملی ایران بود. او با حضور در دو جام جهانی ۱۹۹۸ و ۲۰۰۶ در سطح بین‌المللی مطرح شد. مهدوی‌کیا پس از دیدار با کره جنوبی در مرحله مقدماتی جام جهانی ۲۰۱۰، که با تساوی ۱–۱ پایان یافت و ایران از صعود بازماند، از تیم ملی خداحافظی کرد.
از گل‌های خاطره‌انگیز او می‌توان به گل به چین در مقدماتی جام جهانی ۱۹۹۸ و گل معروف به آمریکا در همان جام اشاره کرد. پس از خداحافظی، او نامه‌ای خطاب به مخالفانش نوشت که او را «وطن‌فروش» نامیده بودند.
فوتبال باشگاهی
مهدوی‌کیا در سال ۱۹۹۸ به بوخوم پیوست و سپس در سال ۱۹۹۹ راهی هامبورگ شد. او ۸ سال برای این تیم بازی کرد و پس از پایان قراردادش در سال ۲۰۰۷ به اینتراخت فرانکفورت رفت. در سال ۱۳۸۸ به تیم استیل‌آذین بازگشت.
در مجموع، او تا پایان فوریه ۲۰۰۹، ۲۵۰ بازی در بوندس‌لیگا انجام داد و ۲۹ گل به ثمر رساند.
دوران درخشان در هامبورگ
مهدوی‌کیا پس از پیوستن به هامبورگ در سال ۱۹۹۹، به سرعت درخشید. اوج کارش در لیگ قهرمانان اروپا سال ۲۰۰۰ برابر یوونتوس بود، جایی که موفق شد پاس گل بدهد، پنالتی بگیرد و خودش نیز گل بزند.
او دو بار به عنوان بهترین بازیکن هامبورگ و یک بار بهترین بال راست بوندس‌لیگا انتخاب شد و حتی بازوبند کاپیتانی هامبورگ را نیز بر بازو بست.
بازگشت به پرسپولیس
در دی‌ماه ۱۳۹۰، مهدوی‌کیا با قراردادی شش‌ماهه به پرسپولیس بازگشت و در نخستین بازی خود گلزنی کرد. بازگشت او همزمان با حضور مصطفی دنیزلی بود. قرارداد او بعدها برای یک فصل دیگر تمدید شد.
محبوب‌ترین بازیکن جهان
در نوامبر ۲۰۱۲ مؤسسه آمار و ارقام (IFFHS) اعلام کرد که مهدوی‌کیا محبوب‌ترین بازیکن جهان در مرحله مقدماتی شناخته شده است. او در نهایت عنوان محبوب‌ترین بازیکن آسیا و دومین بازیکن محبوب جهان در سال ۲۰۱۲ را به دست آورد.
مرد اخلاق ورزش ایران
در ۲۳ اسفند ۱۳۹۱، مهدوی‌کیا به عنوان مرد اخلاق ورزش ایران انتخاب شد.
خداحافظی از فوتبال
در ۱۵ اردیبهشت ۱۳۹۲، در فینال جام حذفی میان پرسپولیس و سپاهان، مهدوی‌کیا در ۳۶ سالگی از فوتبال خداحافظی کرد. او در ۵ دقیقه پایانی بازی به میدان رفت و پس از پایان دیدار، در میان تشویق تماشاگران چهار گوشه زمین را بوسید و از دنیای فوتبال خداحافظی کرد.
پس از آن، بازی خداحافظی رسمی او در ۷ آذر ۱۳۹۲ بین تیم پیشکسوتان پرسپولیس و میلان ایتالیا با حضور ستارگانی چون پائولو مالدینی و گتوزو برگزار شد.
بازی خداحافظی میشائل بالاک
مهدوی‌کیا در خرداد ۱۳۹۲ در بازی خداحافظی میشائل بالاک، در کنار بزرگان فوتبال جهان و زیر نظر ژوزه مورینیو، ۸۲ دقیقه به میدان رفت.
حضور در بازی منتخب ستارگان جهان
مهدوی‌کیا با لباس تیم منتخب ستارگان عرب در مسابقه‌ای نمادین برابر منتخب ستارگان جهان حضور یافت. جیانی اینفانتینو، رئیس فیفا، نیز در این مسابقه حضور داشت و تیم مهدوی‌کیا به پیروزی رسید.
افتخارات مهدی مهدوی‌کیا
باشگاهی
- نایب‌قهرمانی جام حذفی ایران (۹۲–۹۱) با پرسپولیس
- قهرمان لیگ آزادگان (۱۳۷۴ و ۱۳۷۵) با پرسپولیس
- قهرمان جام اینترتوتو (۲۰۰۵)
- قهرمان لیگا پوکال آلمان (۲۰۰۳)
ملی
- دو مقام سومی جام ملت‌های آسیا (۱۹۹۶ و ۲۰۰۴)
- قهرمان بازی‌های آسیایی ۱۹۹۸
- قهرمان چلنج کاپ آسیا–اقیانوسیه (۲۰۰۳)
فردی
رکورددار بیشترین بازی باشگاهی در اروپا بین فوتبالیست‌های ایرانی با ۳۱۰ بازی
مرد سال فوتبال آسیا (۲۰۰۳)
فوتبالیست جوان سال آسیا (۱۹۹۷)
بهترین بازیکن هامبورگ (۲۰۰۲–۲۰۰۳ و ۲۰۰۳–۲۰۰۴)
بهترین وینگر بوندس‌لیگا (۲۰۰۲–۲۰۰۳)
بهترین پاسور بوندس‌لیگا (۲۰۰۲–۲۰۰۳)
حضور در تیم قرن هامبورگ (۲۰۱۲)
جایزه افتخار فدراسیون فوتبال ایران (۲۰۱۳)
قرار گرفتن در فهرست ۲۰ بازیکن برتر تاریخ فوتبال آسیا
بدون دیدگاه