فشردگی بازیهای کریسمس در فوتبال با اولویت دادن به سود، خطر مصدومیت بازیکنان را تا ۳۲ درصد افزایش میدهد و سلامت آنها را به خطر انداخته است.
به گزارش هفت ورزشی، یک فیزیوتراپیست برجسته ورزشی از لیگ برتر انگلیس و لیگ فوتبال انگلیس (EFL) بهشدت انتقاد کرده و آنها را متهم کرده است که با در اولویت قرار دادن سود بهجای بازیکنان، همچنان چشم خود را بر پیامدهای فشردگی بازیهای کریسمس میبندند؛ موضوعی که به گفته او سلامت و رفاه بازیکنان را به خطر میاندازد.
مارتین هاینز، فیزیوتراپیست رسمی و مربی بیومکانیک و فیزیوتراپیست سابق باشگاههای کریستال پالاس و آرسنال، میگوید نهادهای حاکم بر فوتبال حرفهای باید رویکرد خود را در برنامهریزی بازیهای پایان سال تغییر دهند. اظهارات او پس از انتشار گزارش جدید زمان واقعی مصدومیت نشان میدهد اگر فاصله استراحت بین بازیها کمتر از چهار روز باشد، خطر مصدومیت بازیکنان تا یکسوم (۳۲ درصد) افزایش مییابد.
در سال جاری، در مجموع ۴۰ مسابقه لیگ برتر بین شنبه ۲۰ دسامبر ۲۰۲۵ تا یکشنبه ۴ ژانویه ۲۰۲۶ برگزار خواهد شد. هرچند برخلاف فصلهای گذشته، برنامهریزی بهگونهای انجام شده که حداقل ۶۰ ساعت استراحت بین بازیها وجود داشته باشد، اما هاینز معتقد است این زمان همچنان کافی نیست و باید افزایش یابد.
هاینز میگوید: «دادهها نشان میدهد فوتبال در هر زمان از سال یکی از پرخطرترین ورزشهای تیمی است. در فوتبال مردان، معمولاً هر دو بازی یک بازیکن مصدوم میشود و در فوتبال زنان، بهطور میانگین هر سه بازی یک مصدومیت رخ میدهد. این شرایط به خودیِ خود دشوار است، اما در دوره کریسمس و سال نو، زمانی که تیمها مجبورند در بازهای بسیار کوتاه چندین مسابقه انجام دهند، میتواند تشدید شود. اصرار لیگ برتر و ای.اف.ال برای فشردهسازی هرچه بیشتر بازیها در چند هفته کوتاه، نمونهای آشکار از ترجیح سود مالی بر سلامت و رفاه بازیکنان است.»
گزارش زمان واقعی مصدومیت که بر اساس تحلیلهای پژوهشی دکتر شان ویلیامز، استاد دانشگاه بث و متخصص پیشگیری از آسیبهای ورزشی، و همچنین دیدگاههای تخصصی هاینز تهیه شده، نشان میدهد بسیاری از بازیکنان پیش از بهبودی کامل به میادین بازمیگردند و همین موضوع خطر آسیبدیدگی مجدد را افزایش میدهد.
هاینز در اینباره میگوید: «اغلب این اتفاق به دلیل فشاری است که بازیکنان برای بازگشت سریع احساس میکنند. درست است که هواداران و مدیران لیگ دوست دارند ستارهها هرچه زودتر به زمین برگردند، اما این یکی از بدترین تصمیمها برای روند درمان است. توانبخشی باید آرام و تدریجی باشد، در غیر این صورت، بازیکن یا آسیب اولیهاش را تشدید میکند یا به دلیل فشار وارده، به بخشهای دیگر بدنش آسیب میزند. کادرهای پزشکی این موضوع را میدانند و کار فوقالعادهای انجام میدهند، اما معمولاً تصمیم نهایی درباره زمان بازی کردن بازیکن در اختیار آنها نیست. در این مقطع شلوغ سال، که خطر مصدومیت بالاتر است، اطمینان از آمادگی کامل بازیکنان بیش از هر زمان دیگری اهمیت دارد.»
او همچنین تأکید میکند برای کاهش خطر مصدومیت مجدد، روند درمان و ریکاوری باید بر اساس یک رویکرد پنجمرحلهای انجام شود. روندی که بلافاصله پس از آسیب آغاز میشود، شامل کنترل مناسب درد است و بسته به نوع آسیب، حداقل ۶ تا ۸ هفته زمان میبرد. به گفته او، اصل اساسی این است که مدیریت درد نباید برای پنهان کردن علائم به کار رود، بلکه در صورت استفاده صحیح و با توصیه داروساز میتواند به توانبخشی و تحرک مناسب کمک کند.
دکتر شان ویلیامز نیز میافزاید: «شواهد نشان میدهد پیروی از یک برنامه توانبخشی ساختارمند و مرحلهبندیشده، بهجای بازگشت عجولانه، برای بازگشت ایمن به میادین ضروری است. این روند شامل محافظت اولیه از آسیب، سپس افزایش تدریجی قدرت و عملکرد، و در نهایت بازگشت به تمرینات کامل و مسابقات است. چه حرفهای باشید چه آماتور، اصول توانبخشی یکسان است.»
بدون دیدگاه