‌آنچه از دربی به جای ماند/ یک دعوا، فحش آبدار، دو سر شکسته و یک تکه سنگ!

به گزارش هفت ورزشی، چند سالی است که ورزشگاه آزادی در دسترس نیست و دو تیم پایتخت مجبورند در شهر دیگری به مصاف هم بروند. این موضوع از جذابیت دربی کاسته و باعث شده تماشاگران کمتری حاضر شوند.

جمعه ‌‌نیز حدود 7 یا 8 هزار نفر در ورزشگاه حضور داشتند، در حالی که رکورد تاریخی 120 هزار نفر دهه 60 هنوز پابرجاست.

با این وجود همه این عوامل هم دلیل خوبی برای ارائه بازی ضعیف دو تیم نیست؛ دربی که در آن سر دو، سه تماشاگر استقلالی و پرسپولیسی شکست.

“من به استقلال نمی‌بازم” ترین بازیکن تاریخ فوتبال ایران!

سعید سحرخیزان و سرژ اوریه هم دعوا کردند و محمدحسین کنعانی زادگان وسط آمد جدا کند که نزدیک بود خودش کباب شود. سروش رفیعی هم فحش آبداری داد که از چشم دوربین‌های مختلف پنهان نماند و…!

همچنین هنگام کرنر زدن امید عالیشاه هم تکه سنگی به سمت کاپیتان پرسپولیس پرتاب شد که ابتدا به وحید کاظمی و سپس ناظر مسابقه تحویل داده شد!

از کیفیت پایین دربی همین بس که بهزاد غلامپور مربی گلرهای استقلال نیز به آن اشاره کرده و می‌گوید:‌ «بازی به آن‌صورت هم کسل‌کننده نبود. مسابقه حساس است و هر دو تیم، فرصت‌هایی برای گلزنی داشتند.»

شاید همه این روزها از ترسو بودن سرمربیان خارجی دو تیم بگویند و احتیاط ریکاردو ساپینتو و اوسمار ویرا برای نباختن را به چالش بکشند اما ستاره‌ها در این دیدار چه کردند؟

انتظار می‌رفت بازیکنان تاثیرگذاری چون یاسر آسانی، منیر الحدادی و اورونوف و عالیشاه هیجان این بازی را بالا ببرند و روی کیفیت بازی تاثیر مثبت بگذارند اما این بازیکنان هم نمایش همیشگی را نداشته‌ یا اینکه در موقعیت گل قرار نگرفتند تا روند کند تیم‌ها را بهتر کنند. منیر الحدادی که به عنوان غافلگیری آبی‌ها در ترکیب اصلی قرار گرفته بود نتوانست‌ در هیچ موقعیتی تاثیرگذار باشد و اواسط نیمه دوم تعویض شد!

بر کسی پوشیده نیست در بازی‌های بزرگ ستاره‌های بزرگ تأثیر گذاشته و نتایج را تعیین می‌کنند اما در دربی شماره 106 اغلب بازیکنان دو تیم فقط اسم بزرگی داشتند.چهره‌هایی که با قرارداد و دستمزدهای چند ده میلیارد تومانی و کلی ادعا فقط روی اعصاب فوتبالدوستان رژه رفتند و بس!