دربی زیر دست و پای ترس و خرافات؛ نقاشی امیرمحمد، سه و نیم ساله از اراک!

به گزارش هفت ورزشی، ایرادها از کیفیت بازی استقلال و پرسپولیس در دربی 106 اگرچه کاملا درست و منطقی است اما به هیچ وجه کارشناسی شده و فنی نیست!

استقلال و پرسپولیس در دیداری که هزینه دستمزد بازیکنان حاضر در آن از مرز 6 همت (شش هزار میلیارد تومان) می گذشت، از لحاظ فنی هیچ حرفی برای گفتن نداشتند.

اما آیا مقصر این بی آبرویی و رسوایی، فقط بازیکنان هستند؟

ترین های هفته دوازدهم: فرار بزرگ سپاهان، داور با امتیاز کامل!

برای ارائه یک بازی خوب، ما به ابزاری نیاز داریم که هیچ یک از آنها در دربی 106 فراهم نبود.

بازی حساس همیشه به دلیل همان حساسیت بالایی که دارد در خطر خراب شدن است و تبدیل بازی حساس به بازی جذاب ابزاری می خواهد که دربی 106 تقریبا هیچ یک از این ابزار را نداشت.

اول زمین و اتمسفر ورزشگاه که در اراک افتضاح بود، بعد مربیان شجاع که در اراک غایب بودند و آخرش هم بازیکنان خلاق و تکنیکی که در اراک حضور داشتند اما نه زمین به آنها اجازه می داد کیفیت بازی خود را به نمایش بگذارند و نه مربیان غیر شجاع دو تیم حاضر می شدند قفل و زنجیر را از پای آنها باز کنند.

زمین اراک به درد هر چیزی می خورد جز فوتبال، دایره کج و معوج وسط زمین و نیم دایره های محوطه جریمه را که انگار امیر محمد سه و نیم ساله از اراک کشیده بود. کچلی های زمین هم که از نمای بالا بیشتر به درد تبلیغ کاشت مو می خورد و جو ورزشگاه هم با 8600 تماشاگر اصلا زیبنده برگزاری دربی سرخابی نبود.

در چنین شرایط فاجعه ای، بازیکنان همین که دو تا دریبل زدند و چهار تا کار تکنیکی ناقص کردند دست و پنجه شان درد نکند. قبل از سرزنش آنها باید هیات مدیره خرافاتی پرسپولیس را سرزنش کرد که دربی را به صرف این که دربی در اراک برای پرسپولیس خوش یمن بوده و سرخ ها قبلا یک بار استقلال را در این شهر برده بودند، به اراک کشاندند.

یزد، سیرجان، مشهد و شیراز و حتی ورزشگاه شهید وطنی قائمشهر چمنی به مراتب بهتر از این زمین بی کیفیت اراک داشتند ولی استقلال و پرسپولیس تحت تاثیر باورهای خرافی ناچار شدند در اراک به میدان بروند و مربیان غیر شجاع دو تیم هم فقط می خواستند بازی را نبازند و بردن اصلا در دستور کارشان نبود که اگر غیر از این بود، اوسمار باید بیفوما را خیلی زودتر از این ها به میدان می آورد و ساپینتو هم باید به همان شیوه شروع نیمه دوم و پرس از بالا و خلق موقعیت ادامه می داد.

تعارف که نداریم، با آن زمین و این مربیان غیر شجاع، همین صفر صفر هم از سر ما و شما زیاد است. از بازیکنان هم توقعی بیشتر از این نیست، سال منتهی به جام جهانی است و همه نگران سلامتی خودشان هستند. بروید یقه آنهایی را بگیرید که برای پورسانت و حق دلالی خودشان، قیمت های گزاف روی این توریست ها و مانکن ها می گذارند!