دربی شماره 106 ثابت کرد داشتن سرمربی خارجی هم دلیلی بر زیباتر شدن دیدار استقلال و پرسپولیس نیست.
به گزارش هفت ورزشی، انتظار می رفت با پول هایی که برای استخدام ریکاردو ساپینتو و اوسمار ویرا هزینه شده، تماشاگران از دیدن بازی زیبا و جذاب لذت ببرند و لحظاتی را شاد و سرخوش باشند، اما سرخابیها با سرمربیان پرتغالی و برزیلی هم طبل توخالی بودند و با نمایشی بیکیفیت در انتظار شنیدن سوت پایان بازی بودند!
تساوی بدون گل، یکی از محتملترین پیشبینیها برای همه دربیهای پایتخت به شمار میرود اما آنچه در مسابقه عصر پنجشنبه اتفاق افتاد، بدترین حالت ممکن از بازی بزرگ تهران بود. دو تیم نه با هدف بردن، که تنها با هدف نباختن به مسابقه وارد شده بودند و در جریان بازی، عملا هیچ موقعیت گل فوقالعادهای به وجود نیاوردند. ضربات ایستگاهی نیز کمکی به آب شدن یخ مسابقه نکردند و تا سوت پایان وحید کاظمی، عدد صفر از مقابل نام هیچکدام از دو تیم پاک نشد.
عجبا وحید کاظمی هم عجله داشت هر چه زودتر سوت پایان بازی را به صدا درآورد تا جدال ترسو و ترسوتر هر چه زودتر به پایان برسد.
شاید ریکاردو ساپینتو و اوسمار ویرا نیز به لطف حضور دوباره در فوتبال ایران شبیه مربیان ایرانی شده و تلاش کردند فقط بازنده دربی نباشند اما پرسش اینجاست؛
آیا با مربیان جوان و کم تجربه ایرانی هم استقلال و پرسپولیس ضعیف تر از این بازی می کردند؟ بعید می دانیم!
بدون دیدگاه