پُست به پُست و نفر به نفر| بازسازی تیم رؤیاها با پاشازاده

هفت صبح| ‌ بهترین‌های تاریخ فوتبال، تیم‌های ملی یا باشگاهی همواره محل بحث و جدل بوده است. رسانه‌ها، کارشناسان، خبرنگاران و پیشکسوتان همواره نظراتی متفاوت درباره بهترین‌های تاریخ داشته‌اند که همین موضوع بر جذابیت چنین چالشی افزوده است.این ‌بار با مهدی پاشازاده مدافع سابق تیم ملی و استقلال وارد یک چالش جدید شدیم؛ به این صورت که در هر پُست دو ستاره تاریخ استقلال را معرفی کنیم تا پاشازاده بهترین را انتخاب کند‌؛ به نظر ‌که چالش بدی نشد. تا نظر شما چه باشد؟

ناصر حجازی یا احمدرضا عابدزاده؟

مرحوم ناصر حجازی را انتخاب می‌کنم چون او مردم را با توانایی خود در دفع ضربات که زمانی مهار کردن‌‌شان ‌‌غیرممکن به نظر می‌رسید، شگفت‌زده کرد. زنده‌یاد حجازی یکی از بهترین دروازه‌بانان تمام دوران در آسیاست که برهمین اساس دومین گلر قرن قاره هم انتخاب شده‌. شاید خیلی‌ها فوتبال احمدرضا عابدزاده را دیده و شجاعت و توانمندی او را تحسین کنند اما من از خیلی از کارشناسان و اهل فن شنیده‌ام تکنیک گلری و جای‌گیری‌ها و عظمت خدابیامرز حجازی تکرار نشدنی است.

رد پای مستر قولنج در آسیب دیدگی ستاره های سرخابی

جواد زرینچه یا شاهین بیانی؟

فوتبال جواد زرینچه مدرن و فراتر از دوران خودش بود. مدافع راستی که همواره بالا بازی می‌کرد و در زمین حریف بود. زرینچه با مجید نامجو‌مطلق شاید بهترین زوج تاریخ فوتبال ایران را در سمت راست ساخته و هنوز هم هماهنگی و کارهای ترکیبی این دو ورد زبان اهالی فوتبال است. زرینچه در جام‌جهانی 1998 فرانسه هم یک پاس گل زیبا به سبک خودش به حمید استیلی داد تا دروازه آمریکا باز شود. به همین خاطر من جواد زرینچه را انتخاب می‌کنم.

رضا حسن‌زاده یا سهراب بختیاری‌زاده؟

من کنار هر دو در ‌‌استقلال بازی کردم و می‌دانم چه کیفیتی داشتند اما انتخاب امروز من رضا حسن‌زاده است.حسن‌زاده یک مدافع قوی و محکم بود که به راحتی دریبل نمی‌خورد و روی هوا هم بی‌نظیر بود. او در یک دوره ستون خط دفاع تیم ملی محسوب می‌شد و در استقلال هم بازی‌های خاطره‌انگیزی به نمایش گذاشت. رضا حسن‌زاده امروز اگر بازی می‌کرد قیمت نداشت.

نصرالله عبداللهی یا امیرحسین صادقی؟

عمو نصی تاج سر ماست اما نمی‌توان بازی‌های دیدنی امیرحسین صادقی در جام‌جهانی 2014 برزیل در تیم ملی را فراموش کرد.امیرحسین صادقی در آن رقابت‌ها یکی از بهترین‌های تیم ملی ایران بود که خیلی هم به او پرداخته نشد اما من به عنوان یک مدافع می‌دانم چقدر باهوش و بی‌نظیر بود.امیرحسین می‌توانست زودتر در تیم ملی به بازی گرفته شود ولی باز هم توانست شایستگی‌هایش را نشان دهد. او در تیم استقلال هم یکی از بازیکنان با تداوم زیاد بود .

آندرانیک اسکندریان یا علیرضا نیکبخت‌واحدی؟

اگر بخواهیم ملاک را بازی در جام‌جهانی و تیم منتخب جهان بگذاریم، باید آندرانیک اسکندریان را انتخاب کنیم. اسکندریان یک مدافع چپ پا بوده که در مرکز خط دفاع هم عالی توپ می‌زد. او در تیم ملی ایران یک مدافع چپ بدون جانشین بود و به همین خاطر هم من او را انتخاب می‌کنم. آندرانیک اسکندریان اگر اشتباه نکنم یک دوره‌ای هم همبازی پله افسانه فوتبال برزیل در تیم کاسموس بود‌‌‌.

مهدی فنونی‌زاده یا محمود فکری؟

محمود فکری همبازی من بود که تداوم زیادی هم در استقلال داشت اما نصف بازی‌هایش را در خط دفاع انجام داد.به همین خاطر انتخاب من مهدی فنونی‌زاده است که هرگز کسی به کیفیت بالایش شک نکرده‌‌. مهدی ‌در مرکز میدان هم می‌جنگید، هم سر می‌زد، هم گل می‌زد و شوت‌های وحشتناکی داشت. 2 گل او به عربستان سعودی در مسابقات مقدماتی جام‌جهانی 1994 آمریکا فراموش نشدنی است.  او با استقلال هم به قهرمانی آسیا رسید و جزو بهترین بازیکنان تاریخ باشگاه محسوب می‌شود.

علی جباری یا امیر قلعه‌نویی؟

امیر قلعه‌نویی همبازی من بوده و فوتبالش را خیلی دوست داشتم اما علی جباری اولین سلطان فوتبال ایران بوده ‌و نمی‌توانم او را انتخاب نکنم.من خیلی فوتبال علی جباری را ندیده‌ام اما از قدیمی‌ترها شنیدم توانایی مهارتش در تاج سابق منجر به انبوهی از قهرمانی‌‌ها و تحسین گسترده شده است. او یک کاپیتان واقعی برای تیم استقلال بود که پس از گذشت 5 دهه هنوز هم هواداران نامش را صدا می‌زنند و رسانه‌ها از تکنیک و گل‌هایش می‌نویسند. 

مجید نامجو‌مطلق یا شاهرخ بیانی؟

(بعد از کلی فکر کردن) این یکی واقعا سخت است و شاید سخت‌ترین سوال این چالش باشد. هر دو خداوکیلی خوب بودند و چرا باید از بین مجید نامجو و شاهرخ‌بیانی یکی را انتخاب کرد؟ کاش می‌شد هر دو را برگزید اما انتخاب امروز من مجید نامجو‌مطلق است. اغراق نیست اگر بگویم تیم استقلال هرگز هافبکی با تکنیک و قدرت دریبل‌زنی مجید نامجو‌مطلق به خودش ندیده است.مجید اگر مصدوم نمی‌شد می‌توانست به پاری‌سن‌ژرمن برود اما حیف که او به شکلی بد مصدوم ‌‌و این فرصت از این ستاره تکنیکی و فوتبال ایران گرفته شد.

ایرج دانایی‌فرد یا سیروس دین‌محمدی؟

با احترام به مرحوم ایرج دانایی‌فرد باید سیروس دین‌محمدی را انتخاب کنم. هر دو در جام‌جهانی بازی کرده‌اند و هر دو هم چپ پا و تکنیکی اما من از نزدیک تأثیرگذاری سیروس را دیده‌ام.او توانست به فوتبال آلمان هم برود و اگر کمی زودتر در این فوتبال دیده می‌شد یا به استقلال می‌آمد حتم بدانید خیلی ‌‌تعداد بازی‌های ملی‌اش بالاتر می‌رفت. شوت‌های سیروس دین‌محمدی در فوتبال ایران تکرار نشدنی است.

حسن روشن یا عبدالعلی چنگیز؟

دوران فوتبال حسن روشن به طرز دردناکی کوتاه شد وگرنه او برترین بازیکن تاریخ فوتبال ایران می‌شد.حسن روشن سلبریتی فوتبال ایران و استقلال در دوران قبل از انقلاب بود که تکنیک، سرعت و شم گلزنی بالایی داشت.او در تیم ملی تاج سابق گل‌های بسیار حساسی زد که در تاریخ فوتبال ایران به ثبت رسیده‌‌. خیلی‌ها حسن روشن را با استعدادترین فوتبالیست تاریخ باشگاه استقلال می‌دانند.

غلامحسین مظلومی یا عبدالصمد مرفاوی؟

خداوکیلی صمد مرفاوی هم خیلی خوب بود و در استقلال و تیم ملی گل‌های زیادی زد اما من مرحوم غلامحسین مظلومی را انتخاب می‌کنم.زنده‌یاد غلامحسین مظلومی سرمربی خودم هم بوده و هرگز محبت‌هایش را فراموش نکرده و نخواهم کرد.من درباره توانمندی و شم گلزنی مرحوم مظلومی زیاد شنیده‌ام و می‌دانم کاری کرده بود که گلزنی آسان به نظر برسد درحالی که کار بسیار سختی است.‌ مظلومی از نظر شم گلزنی و شناخت چارچوب دروازه در تاریخ فوتبال ایران یک فوروارد بی‌نظیر محسوب می‌شود که سال‌ها مهاجم اول تیم ملی و استقلال بود‌‌‌.