استراماچونی در واکنش به قرعه پلیآف، با هشدار درباره خاموشیهای ناگهانی ایتالیا تأکید کرد آتزوری فقط در صورت حفظ تداوم میتواند از دو فینال سرنوشتساز پیشرو عبور کند.
به گزارش هفتورزشی، «باید به دنبال تداوم در عملکرد بود؛ بهای خاموشیهای ناگهانی را میپردازیم. اما بازیکنان باکیفیتی در اختیار داریم و این را ثابت خواهند کرد.»
آندرهآ استراماچونی، مفسر معتبر بازیهای تیم ملی برای شبکهٔ رای، قرعهکشیهای زوریخ را با دقت دنبال کرده است.
میتوانیم راضی باشیم؟
«خب… این دو بازی واقعاً حکم دو فینال را خواهند داشت. ناراحت نیستم که از برخورد احتمالی با لهستان در بازی دوم دوری کردیم، اما در مجموع هم چندان خوششانس نبودیم؛ بهخصوص به خاطر این دشواری که شاید مجبور شویم بازی تعیینکنندهٔ صعود را خارج از خانه برگزار کنیم، هرچند دو پلیآف اخیر را هم در ایتالیا باختیم…».
ایرلند شمالی، فارغ از خاطرات حذف ۱۹۵۸، به نظر میرسد حریفی در حد و اندازهٔ آتزوری باشد.
«قطعاً در حد ماست. اما باید مراقب بود: دفاع پنجنفره، بلوک پایین و تراکم دفاعی آنها را به تیمی سختجان برای باز کردن روزنه تبدیل میکند. آلمان و اسلواکی هر دو در بازی برگشت تنها ۱–۰ بردند و برای بستن بازی به مشکل خوردند.»
برای فینال پلیآف، ولز بهتر است یا بوسنی؟
«باید بازیها را یکبهیک جلو ببریم و فعلاً فقط به ایرلند شمالی فکر کنیم. در صورت صعود، بوسنی تیم قابلاحترامی است؛ اما در بازی نهایی ترجیح میدهم از کاردیف دوری کنیم، ورزشگاه و جوّی که ممکن است کاملاً داغ و سنگین شود. کریگ بلامی از سپتامبر تا امروز واقعاً کار بزرگی در هدایت ولز انجام داده است.»
تیم ملی گتوزو نباید چه کاری انجام دهد؟ با توجه به اشتباهات مربیان گذشته در پلیآفها؟
«تیم ملی بیتردید از کیفیت برخوردار است، اما ضعفهای بزرگی هم از خود نشان داده. به نظر من، حفظ کیفیت عملکرد طی هر ۹۰ دقیقه، هدف اصلی ماست. ایتالیا، چه در دورهٔ اسپالتی و چه در دورهٔ گتوزو، اغلب دچار لحظات گمگشتگی شده است.
بدون اینکه به یورو برگردیم، فقط به نیمهٔ اول بازی دورتموند مقابل آلمان نگاه کنید؛ در ۴۵ دقیقه سه گل خوردیم و تقریباً نتوانستیم بازی کنیم، اما نیمهٔ دوم فوقالعادهای ارائه دادیم. یا سه دقیقه خاموشی مقابل اسرائیل در دبرسن که نزدیک بود جایگاه دوم را از ما بگیرد. یا تفاوت عجیب بین نیمهٔ اول تقریباً بینقص مقابل نروژ و نیمهٔ دوم فاجعهبار.»
این ایتالیا چه پتانسیلی دارد؟ آیا واقعاً آنقدر که در مرحلهٔ گروهی به نظر رسیدیم، ضعیفیم؟
«من به بازیکنانمان و ارزششان ایمان دارم. اما ما تیمی هستیم که نمیتواند تداوم داشته باشد. مقابل فرانسه، بلژیک و تا حدی آلمان عملکرد بسیار خوبی داشتیم، اما در عوض ممکن است از هر تیمی و در هر لحظه گل بخوریم. و این بد است، چون احساس امنیت را از تیم میگیرد.»

چرا بسیاری از بازیکنان در باشگاهها میدرخشند اما در تیم ملی نه؟
«دقیقاً نکته همین است. ما بازیکنان مهم و در سطح بینالمللی داریم. باید از نظر ذهنی در بازی بمانیم و نه فقط مقطعی، بلکه بهطور پیوسته متحد باشیم. مطمئنم این تیم میتواند محکم و رقابتی شود.»
قبل از مسابقات سرنوشتساز چه چیزی را بهعنوان مربی به بازیکنان میگفتید؟
«گتوزو نیازی به توصیهٔ من یا هر کس دیگر ندارد. رینو به هویتی رسیده که به آن باور دارد. کافی است از نیمهٔ اول مقابل نروژ دوباره شروع کند؛ نیمهای که از هر نظر عالی بود.»
از میان بازیکنانی که این روزها در چرخهٔ تیم ملی نیستند، چه کسی میتواند در ماه مارس به کار بیاید؟ کیهزا، پلگرینی، براردی…؟
«مارس هنوز دور است. خیلی مهم است که خوششانس باشیم و تمام نفرات کلیدی در آن هفته در دسترس باشند. مطمئنم سرمربی یک سیستم مشخص انتخاب میکند و دعوتها را بر همان اساس انجام میدهد. در صورت بازی با ۳–۵–۲، بازگشت پلگرینی بهنظر من بسیار مهم خواهد بود. اگر سیستم با وینگر باشد، هر دو، براردی و کیهزا، میتوانند بسیار ارزشمند باشند.»
زانیولو؟
«اودینه بهترین مکان ممکن برای شروع دوباره است: ۳ گل در ۷ بازی بهعنوان بازیکن ثابت نشان میدهد نیکولو شروع خوبی داشته؛ باید دید ادامه چگونه پیش میرود.»
به نظر شما سیستم مناسبتر برای این ایتالیا کدام است، ۳–۵–۲ یا ۴–۴–۲؟
«تیم میتواند با هر دو سیستم بازی کند. تاکنون، بهترین عملکردها با این گروه از بازیکنان را در ۳–۵–۲ دیدهایم؛ حتی در دورهٔ اسپالتی نیز همینطور بود.»
ارکان اصلی و رهبران تیم در لحظات حساس چه کسانی هستند؟
«بیش از همه دوناروما. سپس دیلورنتسو، کاپیتان ناپولی، و بلوک اینتر شامل بارهلا، باستونی و دیمارکو، بهعلاوه لوکاتلی و مانچینی، بدون فراموش کردن تونالی. آنها قلب تیم خواهند بود و درجهسنج شدت و کیفیت بازی ما.»
انتظار داشتید پیو اسپوزیتو اینقدر زود تأثیرگذار شود؟
«قبل از اولین بازیاش مقابل ریورپلات در جام باشگاههای جهان، در مصاحبهای با دازن گفتم که او شایستهٔ داشتن جایگاه خود در اینتر است و آیندهٔ خط حملهٔ تیم ملی خواهد بود. اما اینکه همهٔ اینها را ظرف سه ماه انجام دهد؟ هرگز چنین چیزی نمیگفتم. اگر پیو، همانطور که باور دارم، متواضع و گرسنه باقی بماند، میتواند واقعاً به یکی از بهترین مهاجمان جهان تبدیل شود.»
بدون دیدگاه