در شبی پرهیجان در الند رود، لیدز یونایتد با سه بار بازگشت و سه شوک پیاپی، لیورپولِ پرفشار اسلوت را متوقف کرد تا نبردی جنونآمیز بدون برنده به پایان برسد.
به گزارش هفت ورزشی، لیدز و لیورپول شبی را رقم زدند که از دقیقه ۱ تا ۹۰، شبیه موجسواری روی تلاطم بود؛ ضربه، پاسخ، شوک و بازگشتهای پیاپی که اجازه نداد هیچکدام طعم آرامش را حتی برای چند دقیقه حس کنند.
نیمه اول با مالکیت سنگین لیورپول آغاز شد. تیم اسلوت توپ را در اختیار داشت، پاس میچرخاند و تلاش میکرد دیوار دفاعی لیدز را با حرکاتِ آرام اما مداوم بشکند؛ اما این «مالکیت ۶۵ درصدی» بیشتر شبیه قدمزدن در میدان مین بود تا رسیدن به دروازه. لیدز از همان ابتدا نشان داد برنامهاش ساده اما مؤثر است: سرعت اوکافور، ارسالهای پرتعداد از جناح چپ و ضربهزدنهای ناگهانی.
با وجود برتری توپ در اختیار لیورپول، نیمه اول هیچ گل و حتی شوت در چارچوبی نداشت؛ اگرچه شلیک کورتیس جونز که به تیر افقی برخورد کرد، تنها لحظهای بود که نفسها را در سینه حبس کرد.
اما نیمه دوم به داستانی کاملاً متفاوت تبدیل شد؛ گویا هر دو تیم کل انرژی ذخیرهشان را برای ۴۵ دقیقه پایانی نگه داشته بودند. مسابقه با ریتمی دیوانهوار آغاز شد و هر گل، پاسخی حتی سنگینتر از سوی حریف داشت. لیدز با حمایت الند رودِ پرهیجان، هر بار که ضربه خورد، با شدت بیشتری برگشت و لیورپول نیز هرگز از تلاش برای پیروزی دست نکشید.
در نهایت این کشمکش بیرحمانه با نتیجه ۳–۳ تمام شد؛ نتیجهای که نه لیورپول را راضی نگه میدارد و نه لیدزی را که میتوانست در دقایق پایانی کار را تمام کند. شبی بود که نه برنده داشت، نه آرامش… فقط فوتبال؛ آن هم از نوعِ پرهیجانِ الند رود.
بدون دیدگاه