روبرتو باجو در گفت‌وگو با دل‌پیرو: قلب مردم را با فوتبال لمس کردم

به گزارش هفت ورزشی، اسطوره فوتبال ایتالیا، روبرتو باجو، درباره وضعیت تیم ملی این کشور صحبت کرد و معتقد است تنها راه اصلاح تیم جنارو گتوزو، دادن فرصت کمتر به بازیکنان خارجی و فرصت‌های بیشتر به جوانان است.

افسانه آتزوری در جریان اجلاس جهانی ورزش در دوبی به‌عنوان سخنران حضور داشت و همراه با دخترش در مصاحبه‌ای با هم‌تیمی سابقش، آلساندرو دل‌پیرو، صحبت کرد.

باجو درباره سرقت مسلحانه، دین و تیم ملی ایتالیا
سال ۲۰۲۴ برای خانواده باجو سال دشواری بود، زیرا آن‌ها قربانی یک سرقت مسلحانه در خانه‌شان شدند. باجو در مصاحبه با دل‌پیرو گفت: «این حادثه دیدگاه من نسبت به زندگی را تغییر داد.»

آماده‌سازی آبی‌واناری‌ها برای بازی با اسپانیول

خوشبختانه هیچ‌یک از اعضای خانواده باجو آسیبی ندیدند و ایل دیوین کودینو آرام‌آرام به زندگی عادی بازمی‌گردد: «این تجربه ما را به هم نزدیک‌تر کرد و انرژی بیشتری به رابطه ما بخشید. والد بودن سخت‌ترین کار است. همیشه اشتباه خواهید کرد، اما عشق شما به خانواده همیشه درخشان خواهد بود.»

باجو درباره اینکه چرا هنوز بسیاری از هواداران فوتبال ایتالیا او را بعد از این همه سال تحسین می‌کنند، گفت: «یافتن کلمات مناسب سخت است. من فقط تلاش کردم با عشق و اشتیاق بی‌پایان نسبت به ورزش و فوتبال بازی کنم. سعی کردم بهترین فرد ممکن باشم. آسان نیست، اما شاید به همین دلیل است که توانستم قلب بسیاری از مردم را لمس کنم.
ما همگی لحظات خوب و بد داریم، اما آنچه در لحظات دشوار انجام می‌دهیم اهمیت دارد. این لحظات نشان می‌دهند که در زندگی چه کسی هستیم.»

دل‌پیرو همچنین از باجو درباره ایمان بودایی او پرسید و باجو پاسخ داد: «۳۸ سال است که به این مسیر پایبندم و تا ابد از کسانی که من را به آن نزدیک کردند سپاسگزارم»

او افزود: «این ایمان مرا به‌طور عمیقی تغییر داد و زندگی‌ام را بهبود بخشید. اگر مثبت باشیم، می‌توانیم اطرافیانمان را هم تحت تأثیر قرار دهیم و محیط اطراف را تغییر دهیم. این اصل بودیسم است. اگر خوشحال نباشیم، هیچ‌یک از این‌ها ممکن نیست. من آن را به فرزندانم تحمیل نکردم، برای مثال دخترم والنتینا این مسیر را انتخاب نکرده است.»

در پایان، باجو نظر خود را درباره وضعیت فعلی تیم ملی ایتالیا بیان کرد: «جایی برای بازیکنان ما وجود ندارد و تیم ملی در حال آسیب دیدن است. در جام جهانی من، یک ستون فقرات مشخص برای تیم وجود داشت و بقیه بازیکنان حول آن ساخته می‌شدند. فرصت کمتر برای بازیکنان خارجی و فرصت‌های بیشتر برای جوانان، آن‌ها آینده هستند. این نظر من است.»