از تورین تا لندن؛ مارسکا و فرار از حاشیه‌ها

به گزارش هفت ورزشی، هر مسئله‌ای که باشد، چلسی نسبتا آرام است؛ زیرا اولا مارسکا تا سال ۲۰۳۰ با احتساب اختیار تمدید یک‌ساله با باشگاه قرارداد دارد و ثانیا معتقدند ساختار سازمانی‌شان طوری طراحی شده که بتواند هر ضربه سنگینی را تاب بیاورد. سرمربی آنجاست تا مربیگری کند و افراد داخل باشگاه دوست دارند مارسکا بر همین تمرکز کند.

زمانی که مائوریسیو پوچتینو سرمربی چلسی بود، دستیارش خسوس پرس را با خود به کنفرانس‌های خبری می‌آورد و سپس در ردیف جلو، روی صندلی‌ای مشخص می‌نشست.

به همین قیاس، مارسکا نیز روبرتو ویتیلو را کنار خود دارد، هرچند حضورش نامحسوس‌تر است؛ از پشت وارد می‌شود و در سایه‌ها می‌نشیند. ویتیلو دیروز نیز حاضر بود تا بشنود که مارسکا پیشنهاد می‌کند «باشگاه» باید پاسخ برخی از سؤال‌هایی را که از او می‌پرسیم مانند پرسش درباره تمدید قراردادمان بدهد.

اینفانتینو نگذاشت ایتالیا را به جای ایران به جام جهانی ببرند!

اگر مارسکا در کشوری دیگر کار می‌کرد، شاید چنین چیزی ممکن بود. در نقاط دیگر اروپا، مانند سری‌آ ایتالیا، بوندس‌لیگای آلمان و لالیگای اسپانیا، مدیران ورزشی مصاحبه می‌کنند، در تلویزیون و رادیو حرف می‌زنند، در میکس‌زون‌ها توقف می‌کنند و در پادکست‌ها ظاهر می‌شوند.

اما در لیگ برتر، مدیران ورزشی معمولا در سکوت کار می‌کنند و این سرمربی است که به‌عنوان تنها سخنگوی باشگاه، چندین بار در هفته در معرض رسانه‌ها قرار می‌گیرد.

برآورد می‌شود مارسکا در همین فصل نزدیک به ۳۰۰ مصاحبه جداگانه انجام داده باشد. او به‌طور میانگین برای هر بازی ۱۰ مصاحبه دارد شامل نشست‌های خبری پیش و پس از مسابقه اما برای دیدارهای بزرگ و تلویزیونی، این عدد به ۱۵ هم می‌رسد. تا تابستان پیشِ رو، صحبت‌کردن‌های زیادی در انتظار اوست و می‌کوشد بیش از آنچه قراردادا موظف است، سخن نگوید.

در واقع، کسانی از ما که یک ماه را در ایالات متحده صرف پوشش مسیر چلسی تا فینال جام جهانی باشگاه‌ها برابر پاری‌سن‌ژرمن کرده بودیم، تعجب کردیم که چرا مارسکا پیش از آن رویارویی مصاحبه رودررو انجام نداد. در عوض، در هتل تیم در نیویورک با مارک کوکوریا که خوش‌مشرب است گفت‌وگو کردیم.

لوچیانو موجي در اوایل دهه ۲۰۰۰، زمانی که مارسکا برای غول‌های ایتالیایی یوونتوس بازی می‌کرد، یکی از اعضای کلیدی تیم اجرایی باشگاه بود و هرگز برای صحبت‌کردن نیاز به دعوت دوباره نداشت.

وقتی مارسکا به‌خاطر شیوه جشن گرفتن گل تساوی دیرهنگامش در دربی تورین جنجال به‌پا کرد او با تقلید صدای گاو نر، در اشاره به نماد روی نشان تورینو، در زمین می‌تاخت ـ چه کسی از او دفاع کرد؟ موگی. مدیر اجرایی یووه گفت: «هیچ قصدی برای جریمه‌کردن او نداریم. مسئله مهمی نیست؛ قصد توهین به کسی نداشت. دید (مارکو) فرانته، گلزن تورینو، این کار را کرد و خواست ببیند خودش هم می‌تواند انجامش دهد یا نه.»

داستان جالب دیگری هم درباره همان تساوی ۲–۲ دربی وجود دارد. با سوت پایان بازی، مارسکا با عجله به سمت رختکن دوید؛ نمی‌خواست بماند و تبعات رفتارش را احساس کند، چرا که درگیری‌هایی میان بازیکنان دو تیم آغاز شده بود.

بازیکنان تورینو ظاهرا شروع کردند به صدا زدنش با لقب «مارسکاپّا» ـ «اسکاپّا» در ایتالیایی به معنای «فرار کردن» است. برخی در چلسی احساس می‌کنند سرمربی‌شان نیز به‌طور مشابه، جنجالی قابل‌توجه ایجاد کرده و سپس بی‌آن‌که پشیمانی یا توضیحی ارائه دهد، از آن گریخته است.

از زمانی که با هم همکاری را آغاز کرده‌اند، هم چلسی برای مارسکا و هم مارسکا برای چلسی مفید بوده‌اند؛ اما اگر قرار است این مربی ایتالیایی همان‌طور که دیروز وعده داد پس از این تابستان هم بماند، به نظر می‌رسد برای بهبود رابطه‌شان هنوز کارهایی باقی است.