از بانک تا پرسپولیس؛ یک و نیم همت و یک دنیا منت سر پرسپولیس

اخیرا سیدمحمدمهدی احمدی، مدیرعامل بانک شهر در سخنانی غیرمنتظره به نقد وحید هاشمیان سرمربی تیم پرسپولیس پرداخت. حرف‌هایی که اگرچه در ظاهر ساده می‌نمود، اما از زبان مدیری بانکی که نه در حوزه فوتبال و نه در مدیریت ورزشی تجربه‌ای دارد، رنگ و بوی دیگری گرفت. 

این نخستین بار نیست نام احمدی در حاشیه ورزش شنیده می‌شود. او در ماه‌های گذشته علی اینانلو را بر صندلی هیات‌مدیره پرسپولیس نشاند، فردی که نه سابقه‌ ورزشی چندانی دارد و نه در مدیریت باشگاهی شناخته‌شده است اما از نزدیکان سیدمهدی طباطبایی، روحانی بانفوذ و نماینده پیشین مجلس است که بسیاری از اصولگرایان پای منبر او می نشستند. انتخاب اینانلو نه بر پایه کارنامه، بلکه نتیجه دخالت‌ احمدی با تکیه بر منابع و نفوذ بانک شهر بود. بانکی که سرمایه‌اش از محل شهرداری‌های سراسر کشور تأمین می‌شود و در واقع متعلق به عموم مردم است.

احمدی در مقام مدیرعامل بانکی که هنوز از بحران‌های مالی رها نشده، بیش از آنکه به اصلاح ساختار درونی بانک بپردازد، درگیر روابط و نمایش‌های رسانه‌ای است. یکی از تاریک‌ترین پرونده‌های دوران مدیریتش، ماجرای بازداشت معاون ارزی بانک شهر در امارات متحده عربی است. پرونده ای که موجب بلوکه شدن حسابهای بانک در امارات شد اما هیچ توضیح روشنی درباره آن داده نشده است.

برانکو: پرسپولیس هیچ پیشنهادی به من نداده است!

مساله مهم‌تر مسیر انتصاب احمدی به مدیرعاملی بانک شهر است. وی داماد دبیر مجمع تشخیص مصلحت نظام است، از سوی دیگر، خواهرش نیز عروس رییس مجلس شورای اسلامی است. پیوند این دو خانواده‌ی پرنفوذ، ظاهراً برای احمدی همان نردبانی بوده که او را از مسیر عادی مدیران بانکی جدا کرده است؛ نردبانی که تخصص و تجربه در آن نقش فرعی دارد.

اظهارات فوتبالی احمدی، انتصاب اینانلو، پرونده امارات و سکوت نهادهای نظارتی، همگی تصویری می‌سازد که در آن قدرت به جای تخصص و نسبت خانوادگی به جای شایستگی در اولویت است. آیا مردم باید هزینه تصمیم‌های پرریسک و غیرشفاف چنین مدیرانی را از جیب خود بپردازند؟

احمدی اما نمی داند قدم به چه میدان پر ریسکی گذاشته است، ورزش برای چهره هایی چون احمدی مانند میدان مین است. شاید بتوان از بیرون گود ورزش، ژست فرمانده ها را گرفت و با استفاده از فضای مجازی، مانور قدرت داد اما وقتی چنین وارد گود می شود و درباره وحید هاشمیان که یکی از مشروع ترین چهره های فوتبال ایران است، ایده فنی می دهد و ایراد فنی می گیرد، این بده، بستان اشتباه می تواند پای او را روی مین بگذارد.

اشتباه بزرگ تر احمدی، منت گذاشتن سر پرسپولیس است. در فصلی که استقلال به لحاظ هزینه کرد از مرز دو و نیم همت گذشته و با خرج دو هزار و پانصد میلیاردی در ایران و آسیا بازنده بوده، احمدی می گوید هزار و پانصد میلیارد برای پرسپولیس هزینه کرده ایم و کافی است! این حرفی نیست که هوادار پرسپولیس تحملش کند، هوادار پرسپولیس دوست دارد بداند تیم محبوبش تا این جای کار چند هزار میلیارد هزینه رشد جایگاه بانک شهر نزد افکار عمومی شده است؟ سود معنوی و مادی بانک شهر از کنار پرسپولیس به مراتب بیشتر از این یک و نیم همت بود که احمدی منت آن را سر پرسپولیس می گذارد!