منو

دسته‌بندی‌ها
×
شناسه خبر: 42427
۲۲ آبان ۱۴۰۴ - ساعت: ۱۶:۳۲

استپانیان: هر آنچه دارم مدیون فوتبال و مردم اصفهان است

استپانیان: هر آنچه دارم مدیون فوتبال و مردم اصفهان است

لئون استپانیان، پیشکسوت سپاهان، در بازگشت به اصفهان خاطرات دوران بازی و دیدار دوباره با هم‌تیمی‌های قدیمی‌اش را بازگو کرد.

به گزارش هفت ورزشی، در روزی که یاد و خاطره نسل طلایی فوتبال اصفهان دوباره زنده شد، بازگشت پیشکسوتان سپاهان حال‌و‌هوای خاصی به این شهر بخشید.

در میان چهره‌های آشنا و محبوب سال‌های نه‌چندان دور، نام لئون استپانیان بیش از همه برای هواداران سپاهان تداعی‌کننده روزهای پرشور دهه هشتاد است؛ فوتبالیستی ارمنی که با گل‌های حساس و بازی‌های درخشانش در ذهن بسیاری از هواداران نقش بسته است.

استپانیان در آستانه دیدار نمادین ستاره‌های قدیمی سپاهان، از احساساتش نسبت به بازگشت به اصفهان، دیدار دوباره با هم‌تیمی‌های سابق و خاطراتی که هنوز زنده‌اند سخن گفت و تأکید کرد پیوند او با سپاهان و مردم این شهر، حتی پس از گذشت سال‌ها، همچنان محکم باقی مانده است.

پیشکسوت ارمنی سپاهان گفت: هر چه در زندگی دارم، از فوتبال اصفهان و از مردم خوب این شهر دارم. همیشه از حضور در اینجا خوشحال بوده‌ام و آرزو دارم تمام بچه‌های اصفهان بتوانند در تیم‌های بزرگ این شهر، مثل سپاهان و ذوب‌آهن بازی کنند.

لئون استپانیان که در بازی دوستانه پیشکسوتان این باشگاه حضور خواهد یافت در گفت‌وگو با خبرنگاران از خاطرات دوران حضورش در فوتبال ایران گفت: واقعاً روز اولی که به اصفهان آمدم، باید در تیم سپاهان شروع می‌کردم. خوشبختانه بهترین روزهای زندگی‌ام را در اصفهان گذراندم. هرچه در زندگی دارم، از فوتبال اصفهان و از مردم خوب این شهر دارم. همیشه از حضور در اینجا خوشحال بوده‌ام و آرزو دارم تمام بچه‌های اصفهان بتوانند در تیم‌های بزرگ این شهر، مثل سپاهان و ذوب‌آهن بازی کنند.

او ادامه داد: خوشبختانه در طول دوران حضورم در این تیم افتخارات زیادی به‌دست آوردم و امروز نیز لازم می‌دانم از باشگاه فولاد مبارکه سپاهان و مدیرعامل محترم آن تشکر ویژه داشته باشم که این فرصت را فراهم کردند تا بعد از ۲۰، ۳۰ سال، پیشکسوتانی که برای این تیم زحمت کشیده‌اند، دوباره دور هم جمع شوند. واقعاً این موضوع افتخار بزرگی برای من است که من هم جزو بازیکنان کوچکی بودم که برای این شهر و این باشگاه تلاش کرده‌ام.

این پیشکسوت ارمنی در ادامه درباره دیدار دوباره با هم‌تیمی‌های قدیمی خود بیان کرد: من همیشه وقتی به اصفهان می‌آیم، از دیدن همه دوستان خوشحال می‌شوم. واقعاً خودم را یک سپاهانی می‌دانم. در زندگی هرچه دارم از این شهر و از باشگاه فولاد مبارکه سپاهان دارم. از تمام عزیزانی که امروز دیدم، بسیار خوشحال شدم. از سال ۷۵ که به سپاهان آمدم، کاپیتان بزرگ تیم ما آقای مجید کریم‌قنبری بودند و دیگر دوستانی که کنارشان بازی کردم، همگی خاطرات خوبی برایم ساختند. از دیدار با این عزیزان واقعاً لذت بردم.

استپانیان ادامه داد: همیشه ارتباط خوبی با بازیکنان نسل‌های بعدی داشتم. شما هم در جریان هستید، جوانان خوبی مانند نویدکیا در سال‌های ۷۹ و ۸۰ به تیم آمدند و من افتخار داشتم کنار این بچه‌ها بازی کنم و برای این شهر و تیم افتخارآفرینی کنیم.

وی در ادامه درباره فعالیت فعلی خود گفت: در حال حاضر در ارمنستان هستم و به‌عنوان سرمربی تیم پیونیک در لیگ این کشور فعالیت می‌کنم. در همان مسیر فوتبال ادامه می‌دهم و کار مربیگری را دنبال می‌کنم.

پیشکسوت سپاهان در بخش دیگری از صحبت‌هایش درباره خاطرات دوران بازی خود گفت: بهترین گل من با پیراهن سپاهان گلی بود که از فاصله ۴۰ متری به احمدرضا عابدزاده زدم. البته گل‌های قشنگ و حساسی زیادی زدم و فکر می‌کنم حدود ۱۲ یا ۱۳ گل تأثیرگذار داشتم که باعث برد تیم شد، اما این موفقیت‌ها بدون حضور هم‌تیمی‌های بزرگ و باکیفیتی که کنارم بودند، ممکن نبود. همیشه بازیکنان بزرگی اطرافم بودند که یا پاس گل می‌دادند یا موقعیت ایجاد می‌کردند و من فقط یکی از اعضای کوچک آن تیم بودم.

استپانیان در پاسخ به این سؤال که در فوتبال امروز ایران کدام بازیکن را در سطح خودش می‌بیند، گفت: من هیچ‌وقت بازیکنان را با یکدیگر مقایسه نمی‌کنم. هر بازیکنی جایگاه خودش را دارد. مثل مقایسه رونالدو و مسی که هرکدام دنیای خودشان را دارند، اما آرزو دارم سپاهان امسال قهرمان شود تا همه ما خوشحال شویم، به‌ویژه چون یکی از دوستان عزیز من که در سال‌های ۷۹ و ۸۰ او را به تیم بزرگسالان آوردیم، اکنون سرمربی تیم است و برایش آرزوی موفقیت دارم.

او در پایان در پاسخ به این سؤال خبرنگار درباره هم‌اتاقی‌هایش در زمان بازی برای سپاهان گفت: من تقریباً با همه بازیکنان هم‌اتاق بوده‌ام. یک هفته با محمود کریمی بودم، هفته‌ای دیگر با حمید فرزانه، مجید بصیرت، مسعود خادمی، عبدالله ویسی و هوشنگ لو. ارتباط خیلی خوبی با همه داشتم و اصلاً از آن دسته بازیکنانی نبودم که بگویم چون ارمنی هستم فقط با بازیکنان هم‌زبان خودم معاشرت می‌کنم. برعکس، بیشتر اوقات با بچه‌های ایرانی بودم و دوران خیلی خوبی را سپری کردم.

مهدی عبدی
مهدی عبدی
نویسنده

📢 مهم‌ترین اخبار


اشتراک گذاری:

بدون دیدگاه

بیوگرافی آتوسا گلشادنژاد دختر جسور کاراته از بیستون تا آسیا