در حالیکه بسیاری از مربیان ایرانی رویای حضور در فوتبال حرفهای خارج از کشور را در سر دارند، مرتضی حسنی سرمربی جوان فوتبال کشورمان، توانسته با تلاش خود به یکی از باشگاههای فعال فوتبال امارات راه پیدا کند. حسنی حالا هدایت تیم زیر ۲۱ سال الفجر امارات را برعهده دارد؛ تیمی که در رقابتهای لیگ دوفا برابر نامهای بزرگی چون منچسترسیتی، پاریسنژرمن، یوونتوس و اینتر صفآرایی میکند.
این مربی ۳۳ ساله متولد شهرستان پاکدشت است و مسیر مربیگریاش را از پایهها آغاز کرده. خودش در گفتوگو با هفت ورزشی از روزهای شروع فعالیتش چنین میگوید: «از سال ۲۰۱۴ وارد دنیای مربیگری شدم. کارم را از مدرسه فوتبال راهآهن پایتخت شروع کردم و یک سال بعد یکی از دوستان نزدیکم که باشگاه فوتسال تأسیس کرده بود، از من برای ساختاردهی و هدایت تیمش کمک خواست. پنج سال و نیم بهطور غیررسمی در آن مجموعه فعالیت کردم، بدون اینکه در کلاسهای مربیگری شرکت کنم، اما همین تجربه مسیر من را ساخت.»
پس از چند سال حضور در فوتسال، حسنی دوباره به فوتبال بازگشت تا به گفته خودش، مسیر رؤیاییاش را ادامه دهد: «بعد از آن به آکادمی و رده نونهالان باشگاه کیانمهر پیوستم و سپس در تیمهای پایه باشگاههای فرازگستر، پایا، مهر افزا، صبامهر، تندیس و مهررضا کار کردم. برای من افتخار بزرگی بود که در این مجموعهها فعالیت داشتم. شاید برای بعضیها سؤال باشد که چطور در مدت کوتاهی با چند باشگاه کار کردم، اما واقعیت این است که به دلیل مشکلات اقتصادی مجبور بودم همزمان در چند مجموعه فعالیت داشته باشم و تقریباً تمام وقتم صرف تمرین و کار میشد.»
حسنی در ادامه از مسیر متفاوتش برای رسیدن به فوتبال بینالمللی میگوید؛ مسیری که از خانه و با لپتاپ شخصی شروع شد: «بعد از تمرینات، شبها در خانه روی طراحی مدلهای تمرینی، گیممدل و برنامههای توسعه فوتبال کار میکردم. فایل این طرحها را برای مدیر فنی باشگاه الفجر امارات فرستادم و خوشبختانه مورد تأیید قرار گرفتم و این افتخار نصیبم شد تا هدایت تیم زیر ۲۱ سال الفجر را برعهده بگیرم. من فقط دو روز قبل از آغاز فصل به تیم ملحق شدم، اما تمام تلاشم این است که پاسخ اعتماد آنها را بدهم.»
شرایط کاری در امارات برای این مربی ایرانی چندان آسان نیست. او از مشکلات مالی و امکانات محدود تیمش هم میگوید: «مالک باشگاه، آقای باکایوکو، اصالتاً اهل ساحلعاج است و در ترکیه بزرگ شده. از نظر مالی در شرایط سختی قرار داریم و در زمین کوچک دولتی تمرین میکنیم. 90 درصد بازیکنان تیم از کشورهای آفریقایی مثل کامرون، مالی، سنگال، گینه و ساحلعاج هستند و چون زبان اصلیشان فرانسوی است، ارتباط برقرار کردن برایم دشوار بوده است.»
اما مشکلات تنها به این موارد خلاصه نمیشود. حسنی از آغاز عجیب فصل جدید هم صحبت میکند: «ما فقط یک جلسه تمرینی قبل از شروع لیگ داشتیم و در نخستین بازی برابر النصر فقط ۹ بازیکن و دو دروازهبان در اختیار داشتیم. حتی مجبور شدیم دروازهبان دوم را در پست هافبک بازی دهیم! در چهار پست بازیکن تخصصی نداشتیم و از دقیقه ۱۰، مهاجم اصلیمان مصدوم شد. مجبور شدیم تا پایان بازی با ده نفر ادامه دهیم و در نهایت ۴–۱ شکست خوردیم.»
با وجود همه سختیها، حسنی و شاگردانش در هفته دوم لیگ عملکرد بهتری داشتند: «بهخاطر نداشتن زمین تمرین، دو روز استراحت کردیم و در روز سوم، درست یک روز مانده به بازی دوم، تنها دومین جلسه تمرینیمان را با دو بازیکن جدید برگزار کردیم. مقابل باشگاه ایگلس ۲–۲ مساوی کردیم و نمایش خوبی داشتیم. بازیها بهصورت هفتگی اعلام میشود و هنوز تقویم کلی را نداریم، اما برای من افتخار است که تیمی از ایران در رقابتهایی حضور دارد که در آن باشگاههای بزرگی مثل بارسلونا، سیتی، پاریسنژرمن و یوونتوس تیم دارند. این باشگاههای بزرگ نمایندگانشان را مداوم به اینجا میفرستند تا در جریان وضعیت تیمهای پایهشان قرار بگیرند و اگر استعدادی کشف شد، به آکادمی اصلی برده شود. پس همین نشان دهنده سطح مسابقات است.»

بدون دیدگاه